PVDA eist dat minister van Volksgezondheid farmabedrijf GSK dagvaardt om levensnoodzakelijk geneesmiddel te leveren
Het levensnoodzakelijk geneesmiddel Clamoxyl IV (voor intraveneuze toediening) is onbeschikbaar tot einde 2019 door stockbreuk bij producent GSK. De PVDA eist dat minister De Block in kortgeding naar de rechter stapt om de farmareus te verplichten het geneesmiddel te leveren.
Anne Delespaul: “Producent GSK is wettelijk verplicht te zorgen voor de continuïteit van de levering van Clamoxyl IV. Daarom eist de PVDA dat de minister van Volksgezondheid GSK onmiddellijk in gebreke stelt en dagvaardt in kortgeding op basis van de Wet op de Geneesmiddelen van 1964. De minister kan zware dwangsommen eisen per dag dat dit geneesmiddel onbeschikbaar blijft.”
Uit de databank van het Federaal Agentschap voor Geneesmiddelen en Gezondheidsproducten (FAGG) blijkt dat 470 geneesmiddelen niet beschikbaar zijn. Voor enkele tientallen van deze niet-beschikbare geneesmiddelen zijn er geen alternatieven. Volgens de wet van 25 maart 1964 op de geneesmiddelen is de vergunninghouder van een geneesmiddel verplicht om ervoor te zorgen dat het geneesmiddel ook in voldoende mate afgeleverd wordt.
Het meest prangende tekort is dat van de inspuitbare vorm van het antibioticum Clamoxyl van de firma GSK. “Dat geneesmiddel is voor een reeks levensbedreigende aandoeningen, zoals endocarditis (ontsteking van de binnenkant van de hartspier en de hartkleppen), meningitis (hersenvliesontsteking) of sepsis bij kinderen (veralgemeende ontsteking met shock) de eerst aangewezen behandeling, maar het is sinds 12 maart 2019 niet meer beschikbaar”, zegt Anne Delespaul, gezondheidsspecialiste van de PVDA. “De firma GSK zou dit jaar maar 40% produceren van de hoeveelheid die elk jaar nodig is.”
“Het is onaanvaardbaar dat een multinational als GSK op deze manier patiënten gijzelt. GSK maakte in 2018 nog meer dan 4 miljard euro winst, vandaag creëert het bedrijf een tekort aan een levensnoodzakelijk geneesmiddel enkel om nog meer winst te maken”
In onze buurlanden wordt amoxicilline (de generische naam van Clamoxyl) nochtans door meerdere (generische) producenten aangeboden. Maar in België wordt alleen Clamoxyl IV-IM van de firma GSK terugbetaald.
“GSK roept nu ‘een tekort aan grondstoffen’ in als reden van overmacht voor haar stockbreuk. Dat is totaal ongeloofwaardig”, zegt Anne Delespaul. “Temeer omdat Augmentin, een combinatiepreparaat van amoxicilline met clavulaanzuur, van GSK nog wel beschikbaar is. En ook de firma Sandoz levert in ons land verschillende generische producten van de inspuitbare amoxicilline-clavulaanzuur af.”
“Het is onaanvaardbaar dat een multinational als GSK op deze manier patiënten gijzelt. GSK maakte in 2018 nog meer dan 4 miljard euro winst, vandaag creëert het bedrijf een tekort aan een levensnoodzakelijk geneesmiddel enkel om nog meer winst te maken”, aldus de PVDA-gezondheidsspecialiste.
Een kortgedingprocedure opstarten is perfect mogelijk voor de minister. Op dezelfde manier hebben vier patiënten met de hulp van Geneeskunde voor het Volk op 26 januari 2017 Pfizer verplicht tot onmiddellijke levering van het belangrijke geneesmiddel Ledertrexaat IM, dat toen reeds meer dan drie maanden niet meer beschikbaar was. “Als vier patiënten hiertoe in staat zijn, waarom zou de minister van Volksgezondheid deze gerechtelijke procedures dan niet kunnen aanwenden?”, vraagt Delespaul zich af.
“Buurlanden, zoals Nederland, hebben meerdere merken en aanbieders voor dit levensnoodzakelijk geneesmiddel beschikbaar. Waarom is dat in België niet het geval en wat gaat de minister doen om naast het oorspronkelijke merk Clamoxyl IV-IM van GSK ook een aantal generische alternatieven beschikbaar te maken en terug te betalen?” vraagt Anne Delespaul aan minister van Volksgezondheid De Block.
PVDA eist ook dat de apothekers van de ziekenhuizen via de buurlanden (Nederland) amoxicilline voor intraveneus gebruik moeten kunnen invoeren en dat de kostprijs daarvan door de minister via juridische weg wordt verhaald op GSK.
De linkse partij eist verder dat de wetgeving dringend wordt aangepast, zodat bij tekorten makkelijker volwaardige alternatieven uit het buitenland kunnen worden ingevoerd die dan ook worden terugbetaald door het Riziv.