PVDA wil ontslag wegens medische overmacht beperken
Langdurig zieken worden nog steeds massaal ontslagen. Volgens PVDA-volksvertegenwoordigster Sofie Merckx levert de federale regering geen inspanningen om bedrijven te responsabiliseren.
“Bij veel langdurig zieken ligt de oorzaak bij hun werk. Denk maar aan spier- en gewrichtsproblemen, of burn-out. Zelf worden die zieken nu opgejaagd met sancties. Maar hun baas mag hen nog altijd bijzonder goedkoop ontslaan. Ministers Dermagne (PS) en Vandenbroucke (Vooruit) beloofden om de medische ontslagmachine te stoppen. Ze gaat gewoon door via andere wegen. Daarom stelt PVDA voor om de procedure van ‘ontslag wegens medische overmacht’ te beperken tot gevallen waar er een wederzijds akkoord is van werkgever en werknemer”, aldus Sofie Merckx.
Uit cijfers van Co-Prev, de koepel van preventiediensten op het werk, blijkt dat het aantal re-integratietrajecten van langdurig zieken het afgelopen jaar massaal daalde. Die procedure werd volgens vakbonden en het Rekenhof gebruikt om massaal zieke werknemers te ontslaan. Tegelijk vertienvoudigde het aantal ontslagen ‘wegens medische overmacht’.
“Dit is een achterpoort die de regering heeft laten openstaan”, reageert Sofie Merckx. “Met de PVDA hebben we vorig jaar al exact voor dit scenario gewaarschuwd: bedrijven zouden gewoon een andere procedure volgen. Op jaarbasis gaat het om 20.000 zieken. Hoog tijd om ook die uitweg aan te pakken.”
“Per medisch ontslag betalen werkgevers een bedrag van 1.800 euro. Dat is peanuts in vergelijking met een opzegvergoeding”, zegt Merckx. “In plaats van de te responsabiliseren, beloont deze regering bedrijven die zieke werknemers aan de deur zetten. Dat de re-integratietrajecten minder gebruikt worden, betekent ook dat bedrijven zieke werknemers niet meer als hun probleem beschouwen. Werkende mensen worden bij wijze van spreken bij het grof huisvuil gezet, en moeten maar een andere job zoeken. Dat is ook waar de terug-naar-werk-trajecten van Frank Vandenbroucke vooral toe zullen leiden: ander werk met een hoge kans op minder loon of slechtere arbeidsvoorwaarden. Terwijl bedrijven doen wat ze willen, worden zieken in die trajecten geconfronteerd met steeds meer controles en sancties. Die politiek van twee maten twee gewichten moet stoppen.”
