Ziekenhuizen: Cijfers Belfius bevestigen schrijnende nood op het terrein

De cijfers van de nieuwe MAHA-analyse van de Belfius-bank doen veel vragen rijzen. Het Zorgpersoneelsfonds, dat in 2019 werd goedgekeurd en in 2020 een permanent karakter kreeg, leverde 2.995 extra banen op. Het aantal openstaande jobs is intussen wel gestegen met 36%, d.w.z. 1.240 extra vacatures, tot een totaal van 4.690. Bij de ingevulde jobs vinden we meer en meer kort- of langdurige zieken.

Sofie Merckx: “Deze cijfers verklaren waarom de investeringen van het Zorgpersoneelsfonds niet erg voelbaar zijn op het terrein. Het is te weinig en te laat. Er is een ernstige leegloop bij het ziekenhuispersoneel. Er is veel ambitie nodig om die te stoppen. En dat begint met respect te tonen voor de mensen die nu nog in dienst zijn.”

De genomen maatregelen gaan echter een heel andere kant op. Minister Vandenbroucke heeft zojuist beslist om onderbetaalde flexi-jobs in ziekenhuizen toe te staan. Een logistiek medewerker met vijf jaar ervaring verdient met een flexi-job een derde minder dan met een normale arbeidsovereenkomst. De meesten van hen verdienen nu al minder dan 14 euro bruto per uur.

“Het is oneerlijk om te beweren dat mensen met dergelijke loonvoorwaarden zullen worden aangemoedigd om in de sector te blijven”, aldus Sofie Merckx. “Om nog maar te zwijgen van alle werknemers met veel ervaring die ondanks de hele covidcrisis geen euro loonsverhoging hebben gekregen.”

Ook de sterke groei van het aantal interimjobs baart de PVDA-Kamerfractieleidster zorgen: “Om het tekort op te vangen worden ziekenhuizen gedwongen om uitzendkantoren exorbitante prijzen te betalen. Deze privéagentschappen eisen de beste uurroosters op voor hun werknemers, wat de druk op de vaste teams nog verhoogt. De uitzendkantoren worden zo rijk ten koste van de sociale zekerheid. Deze commercialisering van de verpleegkunde is een tijdbom. Waarop wacht de minister om de wetgeving aan te passen?”

Het verplegend personeel en alle categorieën van het ziekenhuispersoneel hebben een sterk signaal nodig. Het signaal dat zij essentieel zijn om betaalbare en kwaliteitsvolle zorg voor de hele bevolking te garanderen. Het signaal dat we hen nodig hebben en dat we hen de middelen gaan geven om stand te houden. “Wij roepen de minister op om zijn hervormingsplannen te herzien, gelet op de urgentie en de ernst van de situatie. Hij kan inspiratie putten uit het kortetermijnplan van de PVDA om de gezondheidszorg te redden, dat o.a. voorziet in een loonsverhoging van 10% en het recht op een pensioen vanaf 60 jaar. Op middellange termijn stelt de PVDA voor de ziekenhuizen verantwoordelijk te maken voor meer welzijn op het werk van hun personeel, door hun een gegarandeerd budget te geven en hen over vijf jaar op dit punt te evalueren”, besluit Sofie Merckx.