“Wij verdienen beter”, Peter Mertens reageert op regeerakkoord

1. Een saneringskuur heeft nog nergens economisch herstel gebracht en zal dat ook in ons land niet miraculeus doen.

“Wat we moeten doen, is geen gezondheidswandeling”, zei De Wever eufemistisch. “Het is de beklimming van een col buiten categorie. Maar wie de moeite doet om die te beklimmen, zal van het uitzicht kunnen genieten.”

Het bekende riedeltje: zwaar besparen om uit het dal te klimmen. We hoorden het in 2008, in 2011, in 2014. Waar of wanneer heeft dat ooit gewerkt? We zitten nog steeds in datzelfde dal. Toch negeert De Wever die realiteit en stelt hij voor om exact hetzelfde beleid opnieuw te voeren – maar dan nog tien keer harder.  

2. Er is iets grondig mis met onze financiën als de grootste vermogens steeds de dans ontspringen.

“Van de sterkste schouders vragen we een billijke bijdrage,” zegt De Wever. Maar wie zijn die sterkste schouders? De feiten zijn duidelijk: meer dan 90% van de inspanning om de col buiten categorie te beklimmen, rust op de schouders van werkende mensen.

De ‘meerwaardebelasting’ is de laatste dagen veelbesproken, maar minder aandacht gaat naar het feit dat deze voor de allerrijksten louter symbolisch blijft. Fiscale achterpoortjes op maat van de grootste vermogens blijven immers wagenwijd open.

3. Op 67 jaar is elk beroep te zwaar.

Als je 22 miljard gaat zoeken, en je wil de grootste vermogens niet of nauwelijks raken, dan moet je een oneindige lijst van besparingen aanleggen. 

Een van de domeinen waar De Wever het hardst ingrijpt, is de pensioenen. Ze willen zoveel mogelijk mensen tot hun 66 (en binnenkort 67) jaar laten werken. Alle mogelijkheden om vroeger uit te treden verdwijnen stilletjes aan, en wie tóch vroegtijdig op pensioen gaat, loopt tegen een financiële sanctie aan.

Men zegt weleens dat de beschaving van een samenleving af te meten valt aan hoe ze met haar ouderen omgaat. Dan vraag ik me af: wat blijft er binnenkort nog over van het recht op rust en vrijheid na een leven van arbeid?

4. Het gaat niet alleen over pensioenen en koopkracht. Het gaat ook over democratie.

De Wever weet donders goed dat deze maatregelen pijn zullen doen: lonen blokkeren, mensen langer laten werken, premies en toeslagen voor nachtwerk en overuren geleidelijk afschaffen. 

Ze weten ook dat het sociaal verzet zal aanhouden. Daarom proberen ze een Thatcherke te doen: de bevolking opzetten tegen de vakbonden – de sterkste organisaties van de werkende klasse – en tegen het bredere middenveld.

Daarom willen ze vakbonden juridisch kunnen aanvallen. Daarom zoeken ze manieren om het stakingsrecht te beperken en blazen ze het betogingsverbod nieuw leven in. Ook het drastisch terugschroeven van de fiscale aftrekbaarheid van giften aan vzw’s, waardoor veel organisaties in de problemen komen, past in dat plaatje. Deze rechtse regering vreest de sociale tegenmacht in de samenleving. Tegelijk onderschatten ze de weerbaarheid van vakbonden en het middenveld.

5. Geen kanonnen, maar pensioenen.

De angst van de oorlog wordt gebruikt als hefboom om gigantische oorlogsbudgetten te laten slikken, tegelijk ook de afbraak van sociale zekerheid, zorg en pensioenen. De Arizona-regering wil de militaire uitgaven tegen 2029 optrekken tot 2% van het bbp. De begrotingstabellen van Arizona tonen een bedrag van 4,227 miljard euro extra voor militaire uitgaven.  

Maar meer uitgaven betekenen niet meer veiligheid – wel een versnelde wapenwedloop. In plaats van olie op het vuur te gooien, is het tijd om alles op alles te zetten om de vrede te bewaren.

6. Arizona brengt ons in sneltreinvaart naar een maatschappijmodel dat we niet willen.

Deze regering duwt mensen die het nu al moeilijk hebben kopje onder in een ieder-voor-zich-samenleving.

Want wat te denken van de stigmatiseringsronde voor mensen op zoek naar werk? Of de victim blaming voor langdurig zieken die zich mogen verwachten aan hogere sancties?

Willen we echt een maatschappijmodel met A- en B-burgers? Want misschien moeten we het ook eens hebben over het feit dat deze regering een van de belangrijkste hoofdstukken van het beruchte 70-puntenplan van het Vlaams Blok dichter bij realisatie brengt.

7. Wij verdienen beter.

We gaan naar een voorjaar van breed sociaal verzet. Het rommelt in de buik van de samenleving. De gezinnen, de jongeren, de ouderen: iedereen wordt aangetast door deze besparingsregering die niets ten gronde zal oplossen. 

Allemaal naar Brussel, volgende week donderdag 13 februari, voor de nationale betoging. 

Samen brengen we de zaken in beweging. 
Samen houden de afbraak tegen. 
Samen bouwen we aan een sociaal en democratisch alternatief.