We take Pride in Solidarity, op 21 mei naar de Belgian Pride in Brussel

De geschiedenis van Pride is een strijdvaardige én jolige bedoening: het protest dat ook een dik feest is, heeft doorheen de jaren gewogen op het politieke debat. Dankzij de aanhoudende druk van de LGBT+-gemeenschap, zetten we - op papier toch - stappen vooruit. De strijdbeweging toont aan wat voor een bergen je kan verzetten met solidariteit en eenheid. 

Gelijkheid, respect en solidariteit staan centraal in de Pride. Het zijn kernwaarden voor ons socialistisch wereldbeeld. Met de opkomst van extreem-rechts komen deze waarden in gevaar. Er gaat een golf van verdeeldheid en mensen tegen elkaar opzetten mee gepaard. Iedereen die ‘anders’ is, wordt aangevallen. Iedereen die niet in de status quo past, het traditioneel gezinsplaatje dat extreem-rechts zo opdringt. De LGBT+-gemeenschap verzet zich daartegen. 

De opkomst van extreem-rechts in Europa, maar ook bij ons, zet de rechten van LGBT+’ers onder druk. Het maakt duidelijk dat ze nooit volledig verworven zijn. In Polen bijvoorbeeld, dat een uiterst rechts bestuur heeft, hebben zo’n 100 gemeenten zich sinds 2020 ‘LGBT+-vrij’ verklaard. Pride is hier verboden, zelfs praten of leren over holebi’s en trans personen op school mag niet. De president van Hongarije Viktor Orban voert de discriminatie van trans personen en holebi’s nog verder op: adoptie voor homo’s is er verboden en de traditionele visie op relaties en genderidentiteit staat gebeiteld in de grondwet (de moeder is een vrouw, de vader is een man). Tijdens het presidentschap van Trump werd in de Verenigde Staten van Amerika bepaald dat als iemand ontslagen werd omdat die transgender is, het niet telt als een discriminerende reden tot ontslag. Zo zie je maar dat ook in landen die in ogen van de wereld ‘progressief’ zijn, bepaalde rechten niet verworven zijn. 

Ook in België leven nog steeds homofobe en transfobe ideeën. De afgelopen jaren waren er in België een aantal gevallen van geweld op homo’s. Livio, lid van Redfox in Charleroi, werd aangevallen op straat na een feestje omdat hij homo is. In Beveren werd David vorig jaar vermoord. Tijdens de eindejaarsfeesten van 2019 werden Nick en Bruce in Gent in elkaar tijdens een gaybashing. Ze droegen die avond make-up. Geweld en haat tegenover LGBT+-mensen is ook hier nog steeds aanwezig in onze samenleving, en de rechten die we verkregen hebben door strijd staan continu onder druk. Uiterst rechtse politici maken er geen geheim van dat zij holebi en trans* personen niet willen ‘normaliseren’. 

Extreem-rechts probeert de klok terug te draaien. Het zal steeds delen van de werkende klasse uitsluiten, zwartmaken en discrimineren. Op deze manier wil het de aandacht afleiden van haar anti-sociale politiek en de werkende klasse verdelen zodat het moeilijker is om op te komen voor democratische en sociale rechten. Daarom is het belangrijk dat de werkende klasse samen sterk staat en zich niet laat verdelen op basis van huidskleur, gender, geaardheid, enzovoort. Dat is de boodschap die wij uitdragen op de Pride: We take Pride in Solidarity. 

Kom met ons mee om Pride te vieren en op te komen voor de rechten van onze medemensen, of je nu zelf deel bent van de LGBT+-gemeenschap of niet. Afspraak op zaterdag 21 mei om 13:30 in de Ravensteinstraat in Brussel!

*Lesbisch, Gay (homo), Biseksueel, Transgender