“We gaan zorgen voor sociaal vuurwerk in het Vlaams parlement”
Het Vlaams parlement heeft er een gloednieuwe fractie bij. Voor het eerst zetelen er verkozenen van de PVDA in het halfrond onder de glazen koepel aan de Leuvenseweg in Brussel, en het zijn er meteen vier. En … ze beloven vuurwerk rond sociale thema’s.
“Op 26 mei hebben we een verkiezingsoverwinning behaald door sociale thema’s op tafel te leggen”, vertelt Jos D’Haese uit Antwerpen, die fractieleider voor de PVDA in het Vlaams parlement wordt. “We hadden het over armoede, hoge facturen, pensioenen ... Maar wat zien we? Direct na de verkiezingen wordt dat sociale signaal van de kiezer al vergeten. Alsof die thema’s de dag nadien al niet meer van tel zijn werd de PVDA al niet meer uitgenodigd voor de formatiegesprekken. Wij willen in het Vlaams parlement blijven hameren op die thema’s. En we zullen de komende jaren voor vuurwerk en ambiance zorgen om die thema’s op de agenda te houden.”
De PVDA-fractie stelde meteen een aantal sociale speerpunten voor de komende vijf jaar voor.
De verhalen van mijn patiënten ga ik naar het parlement brengen
Voor Lise Vandecasteele, huisarts bij Geneeskunde voor het Volk, is het prioritair om de strijd tegen armoede op te voeren: “Ik werk al twaalf jaar als huisarts bij Geneeskunde voor het Volk, waar mensen zonder geld naar de huisarts kunnen. Elke dag hoor ik verhalen van mensen die moeten puzzelen en de nodige gezondheidszorg zelfs niet kunnen betalen. Die verhalen wil ik naar het parlement brengen. De parlementsleden hebben veel te weinig voeling met wat er in de samenleving gebeurt. Er worden heel wat maatregelen genomen die ingaan tegen de belangen van de gewone mensen. Ik ga zelf halftijds als huisarts blijven werken om voeling te blijven houden met de samenleving.”
Lise Vandecasteele wil ook de wachtlijsten in de zorg aanpakken. “Heel wat mensen hebben psychologische hulp nodig, maar komen op een wachtlijst terecht of kunnen die zorg niet betalen. Ook de zorg voor mensen met een beperking en de eerstelijnszorg moeten toegankelijker”, zegt ze. “Daar wil ik mijn strijdpunten van maken.”
Ik sta te popelen om oppositie te voeren voor een betaalbare energiefactuur
Tom De Meester is bekend als de man die de term Turteltaks bedacht en de taks deed afvoeren. Hij bijt zich al jaren vast in energiedossiers en dat zal hij ook in het Vlaams parlement doen. “Voor onze fractie wordt de strijd voor een betaalbare energiefactuur een van de topprioriteiten”, zegt hij. “Ik sta te popelen om daar oppositie rond te voeren. De energiefactuur is de voorbije tien jaar verdubbeld en dat heeft veel te maken met Vlaamse maatregelen. Het doorrekenen van de groenestroomkosten in de energiefactuur van de gezinnen is een van de grote oorzaken van de ontsporende energiefactuur.”
Ook het tekort aan sociale woningen ligt Tom De Meester nauw aan het hart . “De woonkosten swingen de pan uit. Huren wordt steeds onbetaalbaarder. In Vlaanderen staan zo’n 135.000 mensen op de wachtlijst voor een sociale woning. We gaan achteruit in plaats van vooruit. We moeten absoluut prioriteit maken van meer investeringen in sociale woningen, maar ook in de renovatie van het huidige patrimonium.”
Er is een immens probleem van betaalbare ouderenzorg
Kim De Witte is alom gekend als pensioenspecialist. In het Vlaams parlement wil hij een punt maken van toegankelijke ouderenzorg en onderwijs. “Ik heb de voorbije jaren veel gewerkt rond de pensioenen. Een aspect daarvan is betaalbare ouderenzorg. In Hasselt hebben ze onlangs de prijzen van de openbare rusthuizen opgetrokken naar 1.730 euro. Ik heb eens berekend hoeveel Hasselaren in staat zijn om dat bedrag te betalen met hun pensioen: minder dan 10%! In Gent heeft men de prijzen net opgetrokken naar 1.900 euro. Er is dus een immens probleem van betaalbare ouderenzorg. De toenemende privatisering is niet de oplossing. Mensen die hun hele leven gewerkt hebben, hebben recht op rust en vrijheid met een fatsoenlijk inkomen. Dat recht dreigt te verdwijnen in het rijke Vlaanderen.”
Als het over onderwijs gaat, ziet Kim De Witte problemen op drie niveaus: “Ten eerste zien we dat de leerkrachten het water tot aan de lippen staat. De omkadering is veel te beperkt. Zeker na de invoering van het M-decreet. Ten tweede is er een probleem met de betaalbaarheid. In principe is het basisonderwijs kosteloos. In de praktijk is dat helemaal niet zo. Twee op de drie scholen hebben zelfs een boterhamtaks ingevoerd. Ouders moeten betalen als hun kinderen hun boterhammen opeten in de refter op school. Ten derde is er ook het pedagogisch project. De N-VA wil steeds meer een eliteonderwijs. Wij zijn voor een democratisch onderwijs, met een brede eerste graad, toegang voor iedereen. Ook rond dat thema willen we een consequent linkse stem in het debat brengen.”
Verzet tegen rekeningrijden koppelen aan strijd voor beter openbaar vervoer
Jos D’Haese gaat niet alleen de fractie leiden, hij zal zich ook toespitsen op klimaat en kinderarmoede. “Voor ons is het belangrijk dat we niet alleen de klimaatambitie opschroeven – de ambitie van de vorige regering was nihil, en het resultaat was ook nihil – maar dat we dat ook op een sociaal rechtvaardige manier doen. Daarom zijn we voorstander van ambitieuze maatregelen, zoals serieuze investeringen in openbaar vervoer. Zo geven we mensen een alternatief voor de auto. We gaan ons uiteraard ook blijven verzetten tegen rekeningrijden. Voor de verkiezingen werd dat afgevoerd omdat er geen draagvlak zou zijn, maar we zien dat het nu al terug op tafel wordt gelegd. Dat verzet tegen het rekeningrijden koppelen we aan de strijd voor beter en gratis openbaar vervoer.”
“De strijd tegen kinderarmoede is logischerwijze ook een van onze topprioriteiten”, zegt Jos D’Haese. “Daar heb ik tijdens de campagne al zwaar over in de clinch gelegen met de bevoegde minister, Liesbeth Homans van de N-VA. Zij beloofde, net als de vorige regering, om de kinderarmoede te halveren.Maar die is de afgelopen tien jaar verdubbeld. Er moeten effectieve maatregelen worden genomen en geen symbolische. Het gaat niet over indexen, over cijfers, over procentjes, maar over kinderen die opgroeien in armoede. En daar moet echt iets aan gebeuren.
