Waalse haan kleurt blauw en verhult (nauwelijks) antivolkse politiek

“Er komen bovendien bijzonder weinig cijfergegevens voor in het ontwerpakkoord en de passages over het budget zijn tot een strikt minimum beperkt: slechts 10 regels in een tekst van 122 bladzijden; een tekst die bol staat van mooie intentieverklaringen. Deze tekst kan onmogelijk een antwoord bieden op de dringende sociale noden in Wallonië op het vlak van huisvesting, gezondheidszorg, ontwikkeling van de openbare diensten …”, aldus Germain Mugemangango. “De Waalse haan slaat blauw uit en slaagt er niet in de antivolkse politiek van morgen te verhullen. De geplande nieuwbouw van sociale woningen is lachwekkend pover in vergelijking met de immense Waalse behoeften. Wat stellen 3.000 nieuwe woningen voor als er 40.000 mensen op de wachtlijst staan? Drieduizend woningen is niet eens de helft van wat voorgaande regeringen ooit beloofd hebben, maar nooit realiseerden. Ruim onvoldoende dus!”

Een slechte cocktail van publiek-private samenwerking en budgettaire bezuinigingen

“Het voorgestelde investeringsplan zal jammer genoeg niet leiden tot een echte sociale en ecologische investeringspolitiek”, legt de PVDA-woordvoerder verder uit. “Als je het akkoord erop naleest, merk je algauw dat de regering haar toevlucht zal moeten nemen tot de klassieke recepten van de EU: publiek-private samenwerking (pps) en budgettaire besparingen. De PPS-optie wordt zowel bevestigd door de tekst van het akkoord zelf als door de aankondiging dat men het investeringsplan van de vorige MR/cdH-regering wil voortzetten en zelfs uitbreiden. Dat plan werd al voor meer dan de helft gefinancierd door publiek-private partners.

De nieuwe meerderheid van het blauwe haantje zweeg bij de voorstelling van haar akkoord in alle talen over budgettaire bezuinigingen, maar Willy Borsus (MR) haalde al een flinke tip van die sluier toen hem gevraagd werd waar zij de investeringsmiddelen vandaan zouden halen: “We zullen moeten bezuinigen”, kondigde hij aan. Hoofdstuk 23 over de openbare diensten laat in dat opzicht geen twijfel bestaan: ambtenaren die vertrekken worden in geen geval nog vervangen. De nota spreekt bovendien over het ‘responsabiliseren van elk departement’ door middel van ‘personeelsenveloppen,’ ‘grondige screening van de werkdruk van elke algemene directie’ en van ‘schaalverkleining’.

De “vraag naar mogelijke afwijkingen van de Europese begrotingsregels” zal “de regering bezorgen aan het Europese niveau”. Dat zinnetje is een vrome wens in het kader van het huidige liberale EU-beleid, temeer omdat de Unie binnenkort geleid wordt door Charles Michel.

Voor de PVDA is een groots investeringsplan voor Wallonië een absolute noodzaak. Maar dat plan moet gebaseerd zijn op openbare investeringen als het de noden op sociaal en ecologisch vlak wil aanpakken. “Alleen openbare investeringen kunnen garant staan voor, bijvoorbeeld, de bouw van betaalbare sociale woningen en dito hernieuwbare energiebronnen. Die doelstellingen zijn niet te verzoenen met de betrachtingen van multinationale ondernemingen die investeren in publiek-private samenwerking om vóór alles winst te maken. Voor ons kan er geen sprake zijn van bezuinigingen in het openbaar budget. Integendeel. Er moet meer geïnvesteerd worden en het is precies daarom dat wij willen breken met het Europese budgettaire keurslijf”, stelt Germain Mugemangango.

Activering en cadeaus voor de grote ondernemingen zijn niet de oplossing

Op het vlak van economie en werkgelegenheid wil de regering enerzijds dezelfde geschenkenpolitiek voeren voor de grote ondernemingen via het systeem van de concurrentieclusters; anderzijds houdt ze vast aan de activeringslogica door te eisen dat werkzoekenden meer vorming en (onderbetaalde) stages volgen. Op die manier worden ze verantwoordelijk gemaakt voor hun eigen lot. “Wij gaan uit van een andere logica”, zegt Germain Mugemangango. “In plaats van cadeaus te geven aan de grote ondernemingen, investeert men beter in de creatie van kwaliteitsvolle openbare werkgelegenheid. Men kan maatregelen treffen tegen multinationale ondernemingen die mensen zomaar op straat zetten. En als we het probleem van de schaarste op de arbeidsmarkt willen oplossen, moeten we ervoor zorgen dat de jobs correcter worden verloond en kwaliteitsvoller zijn.”

Beknibbelen op sociale woningbouw is totaal onaanvaardbaar

De PVDA hekelt dat er geen enkel duidelijk doel wordt geformuleerd inzake de bouw van sociale woningen. “Ze spreken hooguit over de bouw van 3.000 sociale woningen in de komende vijf jaar en van enkele duizenden renovaties. Als je weet dat er in Wallonië 40.000 mensen op de wachtlijst staan, is dat een druppel op een hete plaat. Samen met een verplichte aftopping van de huurprijzen op de privémarkt, is de sociale woningbouw dé sleutel om de dringende huisvestingsnoden aan te pakken. Iedereen die op dat vlak enige ervaring heeft, zal dat bevestigen. Recente reportages hebben aangetoond hoe dringend het probleem is. Die nood tover je niet weg door privéwoningen te verhuren via sociale verhuurkantoren of door huursubsidies in te voeren. Op dat vlak schiet het akkoord verschrikkelijk tekort. Voor ons is dit volkomen onaanvaardbaar”, reageert Germain Mugemangango.

Strijd tegen ongelijkheid in het onderwijs versnippert

Inzake onderwijs is een vergelijking tussen de haantjesnota van PS en Ecolo van juli 2019 en de aankondiging van het politieke akkoord van september 2019 erg relevant. Het valt op dat de eerste nota een erg blauw tintje heeft gekregen tijdens de onderhandelingen met de MR. Van de kleine stapjes in de goede richting uit de eerste nota is geen sprake meer. De opheffing van het inschrijvingsdecreet lost het gebrek aan plaatsen helemaal niet op en de vermindering van de schoolfactuur blijft ‘progressief.’ Jarenlang beloofden de coalities die de Federatie Wallonië-Brussel hebben geleid “pogingen te ondernemen om het onderwijs gratis te maken”, “meer middelen vrij te maken voor cultuur”, “sport meer toegankelijk te maken voor iedereen”, “de strijd tegen het analfabetisme op te voeren”, maar er verandert niets. Tijdens de persconferentie zei Elio Di Rupo overigens dat er geen herfinanciering komt van de Federatie Wallonië-Brussel. Gratis onderwijs is dus nog niet voor morgen.

Brouwsel van chemicus Di Rupo blijkt erg blauw te kleuren

“Elio Di Rupo spreekt van ‘een formidabele, progressieve chemie’ als hij het bereikte akkoord omschrijft. Maar als je het werkstuk leest, en ondanks de goede bedoelingen hier en daar (bijvoorbeeld op klimaatvlak) blijkt het brouwsel van chemicus Di Rupo toch erg blauw te kleuren”, besluit Germain Mugemangango. “De noodzakelijke investeringen, niet alleen op vlak van woningbouw, maar ook inzake mobiliteit, gezondheidszorg en onderwijs kunnen hiermee niet gerealiseerd worden. Wel integendeel: er zitten alweer maatregelen in de pijplijn om de mensen te treffen. We moeten dit beleid radicaal omgooien en de PVDA zal die strijd blijven voeren.”