Thomas Piketty: voor echte fiscale rechtvaardigheid, ben je beter met de coronataks van de PVDA dan met de effectentaks van de regering

De Franse econoom vindt het voorstel van de PVDA, een uitzonderlijke belasting van 5% op vermogens van meer dan 3 miljoen euro, niet overdreven. Hij herinnert eraan dat Duitsland in 1952 een voorheffing van 50% op de vermogens had. Een actuelere vergelijking: Bernie Sanders stelde in zijn programma voor om de superrijken tot 8% te belasten.

Piketty vergeleek het PVDA-voorstel met de effectentaks van de Belgische regering. Zijn conclusie ? Als het doel fiscale rechtvaardigheid is, ben je beter met de coronataks op multimiljonairs. Het tarief van de effectentaks vindt hij veel te laag. "0,15 % is niet veel en het zal ook niet veel opleveren." Een ander punt van kritiek: een groot deel van het vermogen zal de effectentaks niet moeten betalen.

PVDA-volksvertegenwoordiger Marco Van Hees vroeg meneer Piketty of de opbrengst van de coronataks (15 miljard euro) of de miljonairstaks (8 miljard euro) niet wordt overschat, gezien de lagere opbrengst van de Franse vermogensbelasting (impôt de solidarité sur la fortune - ISF). Daarop antwoordde de auteur van Kapitaal in de 21e eeuw dat deze cijfers niet overdreven lijken. Deze belasting zou immers strenger gecontroleerd worden dan de ISF. In Frankrijk werd diezelfde ISF immers zeer slecht beheerd. Hij had veel meer moeten opleveren.

Piketty bekritiseert België ook omdat het vasthoudt aan een zekere vorm van bankgeheim. Hij vindt het niet normaal om de opheffing van het bankgeheim te doen afhangen van aanwijzingen van fraude.

De econoom kwam ook nog eens terug op de vermogensbelasting in Frankrijk. Tegenstanders van een belasting op grote vermogens bestempelen die vaak als een belasting die niet heeft gewerkt. Maar hoewel de ISF veel meer had kunnen opbrengen, is het rendement na verloop van tijd vervijfvoudigd. Doen alsof de ISF een fiscale aderlating was, is dus de waarheid geweld aandoen.