Proximus: Behoud alle volwaardige jobs in een volwaardige openbare dienstverlener

De vakbonden van de callcenters voeren vandaag, 29 januari, actie aan het kabinet Peeters. Ondertussen hebben op 22 januari de vakbonden bij Proximus een eerste uitgebreide infosessie gehad, die vandaag wordt verdergezet. De PVDA-Kamerfractie diende een wetsvoorstel in waardoor de overheid, regering en parlement, alle mogelijkheden krijgt om in te grijpen in een bedrijf dat voor 53% eigendom is van de gemeenschap.

De overheid moet  verantwoordelijkheid opnemen

Zowel CEO Dominique Leroy als de regering beweren bij hoog en bij laag dat de regering niet kan ingrijpen, omdat Proximus een autonoom overheidsbedrijf is. Onzin! Als er in het kapitalisme één recht heilig is, dan is het wel het eigendomsrecht. De gemeenschap is voor 53% eigenaar van Proximus en de federale regering vertegenwoordigt de gemeenschap bij Proximus.

De regering heeft 2 jaar geleden via een wijziging van de wet op de overheidsbedrijven de eigen formele mogelijkheden tot controle over Proximus en andere beursgenoteerde overheidsbedrijven beperkt. De regeringspartijen hebben via hun vertegenwoordigers in de Raad van Bestuur natuurlijk nog alle mogelijkheden om op de hoogte te blijven. De wetswijziging heeft vooral tot doel de publieke opinie en de partijen die het goed voor hebben met de openbare diensten buiten spel te zetten.

De statuten van Proximus maken het ook nu nog mogelijk om in te grijpen via het organiseren van een buitengewone aandeelhoudersvergadering, maar de regering wil zichzelf graag buitenspel zetten. De PVDA-Kamerfractie heeft een wetsvoorstel ingediend om die controlemogelijkheden terug in hun vroegere vorm te herstellen en om ook initiatiefrecht te geven aan het parlement. De regering maakt al 4 jaar kabaal rond “jobs, jobs, jobs”, maar een bedrijf waarin zij in feite alle macht heeft, zou zomaar de 1900 jobs in het moederbedrijf en 1500 bij de onderaannemers kunnen liquideren.

Proximus moet niet werken als winstgericht beursgenoteerd bedrijf

Net als openbare bedrijven voor vervoer en energie, is ook een openbare telecom-operator geen anachronisme, zoals bijna voormalig Open Vld-minister De Backer beweerde. De controle over de data van bedrijven en burgers is sinds de vierde technologische revolutie cruciaal in de kwestie van de controle op de samenleving. Deze controle via een privatisering volledig uit handen geven van de overheid maakt de gemeenschap nog meer ondergeschikt aan de autoritaire winstgrillen van de 1%.

Maar er is meer, een openbaar bedrijf moet ook werken op basis van een filosofie van openbare dienstverlening. Dat is bij Proximus niet het geval, het enige wat telt is de winst, de dividenden voor de aandeelhouder. Deze invalshoek wordt door een belangrijk deel van de meerderheidsaandeelhouder dan ook gesteund: elk jaar een klein half miljard om de tekorten in de begroting dicht te rijden, dat laat je niet liggen. Dat die winst gemaakt wordt op de arbeid van de medewerkers en de facturen van de burgers is voor de neoliberale machthebbers een detail.

Een openbaar bedrijf dat in concurrentie staat met privé-firma’s heeft een belangrijke opdracht in het hoog houden van de loon- en arbeidsvoorwaarden van de medewerkers. Wanneer de werkomstandigheden bij Proximus beter zijn dan bij de concurrentie, zal men ook daar de voorwaarden moeten verbeteren om voldoende gekwalificeerde en gemotiveerde werknemers te kunnen houden. Die voorbeeldrol staat nu op de helling door de plannen van de Proximus-directie en haar vrienden in de regering. Proximus beweert dat het zonder dit Transformatieplan niet meer concurrentieel is. Concurrentieel op het vlak van winsten voor de aandeelhouders of concurrentieel op het vlak van service aan de burgers en jobkwaliteit voor het personeel?

Digitalisering is geen alibi voor jobvernietiging

De directie beweert dat 1900 mensen onbekwaam zijn om de digitale switch te maken. Niets is minder waar. Bij Proximus werken nog steeds 3000 vastbenoemde collega’s (op de 12.000), die beschermd zijn door hun statuut en goede loonbarema’s hebben, zeker op het einde van de loopbaan. Doordat de statutaire aanwerving gestopt is rond 1995, zijn de meeste van hen eindeloopbaan. De voorbije afbouwplannen hebben steeds gezorgd voor degelijke uitstapregelingen, maar dat is nu niet meer zo vanzelfsprekend. Het Transformatieplan is in de eerste plaats een aanval op de tewerkstelling en de loon- en werkvoorwaarden. De beloofde 1250 nieuwe jobs gaan er immers niet komen bij Proximus zelf. Een belangrijk deel is voorzien voor de dochteronderneming Telindus, waar lagere barema’s gelden. De werkdruk binnen Proximus is nu al zo hoog dat een vermindering van het aantal effectieven onaanvaardbaar is.

Investeren in opleidingen is een must

Elke firma in de 21^ste eeuw, en zeker firma’s in hoogtechnologische sectoren, weet dat er moet geïnvesteerd worden in de opleiding van medewerkers. De vakbonden stellen dat Proximus dat heeft nagelaten om dan achteraf te zeggen dat de werknemers niet mee willen of kunnen. Eigenlijk is dit schuldig verzuim.

Proximus moet als openbaar bedrijf de mensen laten voorgaan op de winsten. Er is genoeg geld voor opleidingsprogramma’s en er dient een maximale inspanning te komen om zoveel mogelijk collega’s aan boord te houden en de ouderen te vervangen door jongeren met een volwaardig Proximusstatuut.

Gezamenlijke actie van moederbedrijf en onderaannemingen

Woensdag zijn alleen de Proximus-vakbonden uitgenodigd op de hoorzitting van de Kamercommissie. Wij betreuren dat. Alle werknemers samen - van het moederbedrijf, de dochterbedrijven en de onderaannemingen - realiseren samen de dienstverlening en de winsten van Proximus. Zij worden samen bedreigd door de plannen van de directie.