Negen voorstellen van de PVDA voor de migratieproblemen
Migratie heeft altijd bestaan en waren meestal een echte bron van verrijking. De migratiecrisissen die we nu kennen, kunnen echter een probleem vormen, door hun massieve en gedwongen karakter. Het zijn vooral de oorzaken van die crisissen die we moeten aanpakken.
1. De echte oorzaken aanpakken: stop de oorlogen.
Mensen ontvluchten hun land alleen als ze door omstandigheden daartoe worden gedwongen. Daarom moeten we de oorzaken aanpakken waarom mensen vluchten. De belangrijkste oorzaken van de vluchtelingencrisis zijn de oorlogen die België en andere NAVO-landen voeren in Irak, Afghanistan, Libië en Syrië. De bombardementen op Libië hebben in 2011 hebben de hele regio gedestabiliseerd. En het gevolg was dat terroristische groepen, zoals Boko Haram grote hoeveelheden oorlogswapens in bezit kregen. Zij opereren in Nigeria, waar heel wat vluchtelingen vandaan komen. De partijen die in België en in Europa de vluchtelingen willen tegenhouden, hebben destijds voor die oorlogen gestemd en blijven ze steunen. België moet opnieuw een actieve en onafhankelijke vredesdiplomatie nastreven, in plaats van nieuwe gevechtsvliegtuigen te kopen van miljarden euro.
2. De echte oorzaken aanpakken (bis): de landen uit het zuiden zich laten ontwikkelen.
In Afrika wurgt het handelsbeleid van de Europese Unie de lokale landbouw en gaan mensen op de vlucht voor armoede. Europa subsidieert een hele reeks producten en overspoelt er de Afrikaanse markten mee. Ongelijke wereldhandel en onrechtvaardige schulden sluiten de landen in het zuiden op in een economisch keurslijf. In Nigeria bijvoorbeeld wordt er olie uit de grond gehaald door Europese en Amerikaanse multinationals als Shell, Total en Exxon.
Europa moet de landen van het zuiden zich laten ontwikkelen, een einde stellen aan alle ongelijke en onrechtvaardige vrijhandelsakkoorden, stoppen met het aanmoedigen van de brain drain, de ongerechtvaardigde schulden schrappen en investeren in samenwerking en ontwikkeling. Zolang de grote banken en de multinationals doorgaan met het dicteren van de uitbuiting van de landen van het zuiden, zullen de mensen onvermijdelijk blijven vluchten om aan de armoede te ontsnappen en hun gezin in veiligheid te brengen.
3. Een jaarlijkse conferentie over migratie
Op die conferentie, onder toezicht van de VN, moeten noodmaatregelen, steun aan de opvanglanden, de voorbereiding van de terugkeer van de vluchtelingen en de anticipatie op klimaatvluchtelingen in de komende decennia worden besproken.
Transfer van technologie en de afschaffing van het recht op intellectuele eigendom kunnen de ontwikkelingslanden helpen in hun strijd tegen de klimaatverandering en de gevolgen ervan.
4. De conventie van Genève en het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens respecteren.
Mensen die vluchten voor oorlog en vervolging moeten bescherming en een menswaardige opvang krijgen. De mensenrechten zijn een erfenis van de Tweede Wereldoorlog, om nooit meer de situatie te beleven van miljoenen mensen die toen moesten vluchten. Die rechten mogen niet “omzeild” worden.
5. Een einde stellen aan de mensenhandel, veilige en legale wegen openen.
Europa moet veilige en legale wegen openen zodat vluchtelingen geen beroep moeten doen op criminele organisaties van mensensmokkelaars.
6. De reddingsacties op zee versterken.
Duizenden vluchtelingen verdrinken bij hun poging om Europa te bereiken door de Middellandse Zee over te steken. De reddingsoperaties moeten worden versterkt.
7. Een verdelingsplan op Europees niveau goedkeuren.
Italië of Griekenland mogen niet alleen staan bij het opvangen van vluchtelingen die in Europa aankomen. Ze moeten verdeeld worden over de verschillende Europese staten volgens een verdeelsleutel die gebaseerd is op de socio-economische situatie van elke lidstaat.
8. Een hulpprogramma opstellen voor de terugkeer van vluchtelingen die dat wensen als de situatie in hun land van herkomst dat mogelijk maakt.
9. De opvangcentra moeten verbonden zijn met het verenigingsleven en met de wijk.
In die centra moet een beleid gevoerd worden dat sociaal is en gericht op integratie en dat ontmoetingen met mensen uit de wijk bevordert. De solidariteit van de burgers moet worden aangemoedigd en niet gecriminaliseerd zoals de regering wil doen met haar huisbezoeken.