#MeToo: Seksuele vrijheid zal zeker niet bereikt worden via seksisme
100 Franse vrouwen, onder wie Catherine Deneuve, vinden dat "mannen vrouwen mogen lastigvallen". Dat schrijven ze in een opiniestuk in Le Monde. "Verkrachting is een misdaad, maar aanhoudend of onhandig flirten is dat niet, noch is hoffelijkheid een machistische agressie". Een kaakslag in het gezicht van vele vrouwen die dagelijks seksueel grensoverschrijdend gedrag meemaken, stelt Françoise De Smedt van PVDA Brussel op Facebook.
"Er is al heel wat inkt gevloeid in de nasleep van de #metoo-beweging. En maar goed ook. Onder de hashtag werden verhalen over seksueel geweld en seksueel overschrijdend gedrag gedeeld en werden machtsrelaties tussen de genders en tussen individuele mannen en vrouwen onder de loep gehouden. Geen wonder dus dat er heel wat tegenkanting is bij het opiniestuk van Catherine Deneuve & co. Ze vinden dat men te ver doorschiet in het aan de kaak stellen van geweld tegen vrouwen en seksisme in het algemeen. Ze kanten zich tegen de campagne #metoo en hebben het over een heksenjacht en een veroordeling zonder proces. Ze klagen aan dat mannen als misdadigers zijn behandeld, enkel omdat ze tijdens het uitoefenen van hun beroep een hand op een knie hebben gelegd, een kus hebben proberen te stelen enz. Ze vrezen een terugkeer naar het puritanisme ...
Wraakcampagne? Heksenjacht? Of een echt probleem?
Duizenden vrouwen een spreekbuis geven voor wat ze dagdagelijks meemaken is geen “heksenjacht op mannen”. Persoonlijk beschouw ik mannen in de eerste plaats als medestanders in mijn dagelijkse strijd om de maatschappij te veranderen (degenen die daaraan willen meewerken uiteraard, ik betwijfel of CEO’s die in 6 dagen evenveel verdienen als een gemiddelde werknemer op een heel jaar zich daartoe geroepen voelen ...). Ons doel is gemeenschappelijk: vechten voor een solidaire toekomst. En vooral daarom liggen die mannen me nauw aan het hart. Dat houdt me echter niet tegen om te zeggen wat er fout is.
Een terugkeer naar het puriteinse tijdperk is hier niet aan de orde. Waar het wel om draait, is dat het niet door de beugel kan dat iemand een hand op je knie of achterwerk legt in de tram of tijdens een werksituatie. Dat je voor hoer wordt uitgescholden, dat je voortdurend om de oren wordt geslagen met “complimentjes” over je uiterlijk (in ons mooie hoofdje zitten trouwens ook hersenen), dat er seksistische mopjes worden gemaakt. Al die zaken zorgen ervoor dat vrouwen geen gelijkwaardige rol in de maatschappij kunnen spelen. Omdat ze zich niet op hun gemak voelen op straat. Omdat er op het werk vervelend tegen hen wordt gedaan, terwijl het werk hen net zelfvertrouwen zou moeten geven. Omdat ze soms zelfs binnen het eigen gezin vernederingen moeten ondergaan. Seksuele vrijheid zal zeker niet bereikt worden via seksisme.
Het is geen toeval dat vrouwen doorgaans minder geneigd zijn in het openbaar te spreken, minder hun mening te geven, minder vertrouwen in hun capaciteiten hebben om zich te engageren enz. Terwijl hun rol in de vakbond, de buurtvereniging, de sportclub, op het werk, op school, op straat ... zo immens belangrijk is. Hun mening, energie en dromen maken het verschil. We tellen mee. We maken namelijk 51% van de bevolking uit. En het is tijd om te vechten voor meer gelijkheid.
Laat ons dus niet doen alsof er geen seksistisch gedrag is. Meer nog: het is in het nadeel van iedereen. Dat dat wordt aangepakt is in het belang van vrouwen en 99% van de mannen.
#metoo is uiteraard geen wonderoplossing, maar de golf van getuigenissen heeft een grote verdienste: hij kaart een groot probleem aan en doet iedereen over zijn gedrag nadenken. Dus, Catherine Deneuve & co: de tijd van zwijgen is voorbij. We pikken het niet meer dat we op onze weg vooruit worden tegengehouden.
Het zijn de 100 vrouwen rond Catherine Deneuve die een systeem verdedigen dat vrouwen tegenhoudt zich te emanciperen en deel te nemen aan het verbeteren van de maatschappij. Niet de mannen en vrouwen die zeggen dat het gedaan moet zijn met seksueel geweld en seksisme ...”