Hoe Jeremy Corbyn herverkozen werd in zijn Londense wijk

Jeremy Corbyn heeft vijf jaar lang de Labour-partij geleid. In 2020 werd hij aan de kant geschoven en vervolgens uit de partij gezet onder valse voorwendselen (hij kreeg onder andere onterechte beschuldigingen van antisemitisme te verduren). Maar de echte reden voor zijn gedwongen ballingschap ligt in zijn politieke lijn, die te links was voor een sociaaldemocratische – zo niet sociaal-liberale – partij. Dit jaar, voor de Britse parlementsverkiezingen van 4 juli jongstleden, besloot hij de verwachtingen te trotseren en zich als onafhankelijke kandidaat te kandideren tegen de Labour-kandidaat. En hij won!

De verkiezingen in het Londense kiesdistrict Islington North waren bijzonder, niet alleen omdat Corbyn als onafhankelijke kandidaat de Labourkandidaat versloeg, maar ook omdat het een fundamentele ideeënstrijd was van tegengestelde visies op de samenleving. Nadat Corbyn moest aftreden als partijleider, verklaarde de nieuwe Labour-leiding onder Keir Starmer dat het Britse volk Corbyns visie op de samenleving niet deelde, dat hij had gefaald en dat zijn plannen voor een welvaartsstaat, nationaliseringen en vakbondsstrijd achterhaald waren. En toch won Corbyn zijn lokale verkiezing met 49% van de stemmen, tegen slechts 34% voor zijn Labourtegenstander, waarmee Corbyn het op één na langstzittende Britse parlementslid werd (onafgebroken sinds 1983).

Niet-verplichte stemming en meerderheidsstelsel

Er zijn nogal wat verschillen tussen de kiesstelsels in het Verenigd Koninkrijk en België. Waar België stemplicht en evenredige vertegenwoordiging kent, bestaat die stemplicht in het Verenigd Koninkrijk niet en is het een "first-past-the-post"-systeem.

Ten eerste betekent niet-verplicht stemmen in het Verenigd Koninkrijk dat partijen drie taken hebben: mensen eraan herinneren om zich te registreren om te stemmen; mensen overtuigen om op hun partij te stemmen; en mensen overtuigen om te gaan stemmen op de verkiezingsdag en de onlangs ingevoerde Voter ID mee te nemen.

Ten tweede betekent het first-past-the-postsysteem in het Verenigd Koninkrijk dat mensen op één persoon stemmen die hun kiesdistrict in het parlement vertegenwoordigt en dat 'de winnaar alles krijgt' en namens zijn of haar kiesdistrict op nationaal niveau zal zetelen. Daarom moeten lokale politici erkenning krijgen van en populair zijn bij hun lokale gemeenschap. Bijvoorbeeld door lokale bedrijven, NGO's en instellingen (scholen, ziekenhuizen, religieuze instellingen) te steunen. En door investeringen van de centrale overheid veilig te stellen. Of door mensen te helpen in hun dagelijkse strijd, van huisvesting tot werkgelegenheid, van medische nalatigheid tot invaliditeit, van immigratieproblemen tot racisme binnen de lokale politie.

Daarom wenden mensen in het Verenigd Koninkrijk zich vaak tot hun parlementslid om hun persoonlijke problemen op te lossen, maar ook de lokale problemen die hun gemeenschap raken. Corbyns impact en erkenning in Islington North was tijdens de campagne breed voelbaar en ongelooflijk inspirerend. Het aantal mensen dat hem op de verkiezingsdag op straat aanhield om hem te vertellen dat ze op hem hadden gestemd, was indrukwekkend en erg ontroerend om te zien.

De macht van het volk

Jeremy Corbyn had zijn herverkiezing voor Islington North als onafhankelijk lid niet kunnen winnen zonder veertig jaar dienstverlening en toewijding aan zijn gemeenschap. Tijdens de briefings voor vrijwilligers, vertelden ze ons dat we zoveel mogelijk moesten praten over de lokale kwesties waar Corbyn zich sterk voor maakte, zoals het tegenhouden van geplande besparingen op lokale buslijnen, vechten voor het behoud van de spoed- en de kraamafdeling in het Whittington Hospital en tegen de overname van Hanley Primary Care Centre door de multinational Centene.

Van de mensen met wie we campagne voerden tot de kiezers die we benaderden, iedereen had wel een verhaal over Jeremy Corbyn. Bij een huis in een woonwijk waar we aanklopten, werden we verwelkomd met de woorden: "alles voor Jeremy". Aan de deur stond een moeder van vier kinderen die Jeremy al jaren kende en haar verhaal deelde over hoe Corbyn haar en haar gezin had geholpen met haar immigratieproces. Aan een andere deur vertelde een oudere man met een gebroken been hoe hij zich langzaam op krukken een weg baande naar het stemhokje, omdat dat het minste was wat hij kon doen nadat Corbyn zijn familie aan een woning had geholpen.

Op straat spraken we een achttienjarige die ons vertelde hoe hij en zijn vrienden vaak een praatje maakten met Corbyn als ze hem van het park naar huis zagen fietsen. Tijdens de rally voor Corbyn in Islington North vertelde muzikant Jermain Jackman dat Corbyn hem 'ontdekte' toen hij 11 was tijdens de talentenjacht op school en hem aanmoedigde om op te treden tijdens campagne-evenementen (hij is inmiddels uitgegroeid tot een internationale muziekster). Aan de voorkant en op de muren van een plaatselijk Libanees eethuis (bekend als Gadz) hangen foto's van Jeremy Corbyn, omringd door hartjes, naast Elvis Presley, een van Corbyns favoriete artiesten. De eigenaar vertelde ons dat hij al jaren goed bevriend is met Corbyn.

Dit soort mobilisatie komt voort uit Corbyns benadering van politiek, een benadering die vriendelijk, oprecht en bovenal mensgericht is. Toen we Jeremy Corbyn om advies vroegen toen we de avond voor de stemming samen aan het eten waren, vertelde hij ons simpelweg: "wees geduldig en luister naar de mensen". Het was duidelijk dat dit advies de basis vormde van zijn eigen carrière van meer dan 40 jaar. Direct na zijn overwinning schreef hij op X: "Vergis je niet: dit is nog maar het begin. Het is het begin van een beweging die kan winnen met - en voor - gemeenschappen in het hele land. Mensen met macht onderschatten de macht van het volk op eigen risico."

Auteurs: Carrie Hou, Nathan Stewart en Francesca Nottola