“Het probleem is niet het land, maar de manier van aan politiek doen”

Beste vrienden,

Hoe straf is het eigenlijk om een betoging te moeten organiseren om het signaal van de verkiezingen ernstig te nemen?

Hoe straf is dat eigenlijk? Ze hebben regen voorspeld. En nog meer regen. Ze hebben weinig volk voorspeld. En kijk. Het is allemaal fout. Wij zijn hier vandaag met veel. Met heel veel. Met 10.000 mensen uit alle hoeken van het land, uit Vlaanderen, uit Wallonië en uit Brussel.

Merci, merci d’être aussi nombreux à la Grande Colère: nous sommes 10.000, venus de toute la Belgique. Flamands, Wallons, Bruxellois .

Wij zeggen: nous sommes un. Wij zeggen: wij zijn één. Wij zeggen: we are one. En wij gaan door.

“Dat is wat er rot is in ons land. Dat misprijzen. Dat neerkijken op mensen.”

Beste vrienden,

There is something rotten in the state of Belgium.

Sommigen zeggen dat het het land is, dat niet meer werkt. Zij zeggen: het is de schuld van het land.

Wij zeggen: het land is niet het probleem. Het is de manier van politiek doen, die problematisch is.

Dus stop om de mensen tegen elkaar op te zetten. Stop om de beschuldigende vinger uit te steken naar de Waal of de Vlaming. Ons probleem is niet het land. Ons probleem is niet ‘de andere’. Ons probleem is dat we geregeerd worden door een wereldvreemde laag van politici die steeds arroganter te werk gaat, en dat zelf niet eens door heeft.

Politici die zeggen dat er geen geld is voor ons pensioen, en dat er geen geld is voor ouderenzorg of jongerenzorg, maar die wel toelaten dat een aantal grootbedrijven onze staat oplichten voor 172 miljard euro.

Politici die rijden voor het grootbedrijf, en niet voor het volk. Politici die hand en spandiensten verlenen aan Big Farma, aan de diamantsector en andere sectoren, met afkoopwetten, voordeelregelingen en deals in de achterkamertjes.

Politici die ons komen vertellen dat ze die deals moeten kunnen afsluiten met heel veel stijl en klasse. Politici die ons vertellen dat ze daarvoor luxewagens nodig hebben die 2.500 euro belastinggeld per maand kosten. Per maand! Dat is meer dan wat de helft van de bevolking per maand verdient. Politici die ons komen zeggen dat ze te goed zijn om met een Toyota ‘Corollo’ rond te rijden of met de bus te gaan, en die zich vervolgens als DDT uit FC De Kampioenen verkleden om daar proberen mee weg te komen, want dat is hoe ze het volk zien.

Beste vrienden, dat is wat er rot is in ons land. Dat misprijzen. Dat neerkijken op mensen. Vijf jaar lang verantwoordelijk zijn voor het openbaar vervoer, en vervolgens komen zeggen dat je als minister toch niet de bus kan pakken. Vijf jaar lang verantwoordelijk zijn voor mobiliteit, en vervolgens neerkijken op mensen die zelf met hun wagentje moeten rijden.

En ondertussen de steden opnieuw op slot doen, met een tolheffing zoals men in Brussel van plan is. Of met Lage Emissiezones in Antwerpen, Gent en Brussel. Toegang voor wie het kan betalen. Geen toegang voor wie het niet kan betalen. Natuurlijk is dat elitair. Natuurlijk is dat asociaal.

Weet u dat cruises nog steeds mogen aanmeren aan Het Steen in Antwerpen, midden in de lage-emissiezone? Die stoten een veelvoud uit van alle dieselauto’s samen. Wij zeggen: geen LEZ, geen rekeningrijden, geen stadstol en geen péage.

Wij zeggen: neem échte maatregelen om gezonde steden te realiseren. Zorg voor strengere normen voor autofabrikanten. Zorg voor uitdoofmaatregelen en een aanmoedigingsbeleid. En vooral: investeer in een duurzaam alternatief met goed, stipt en degelijk openbaar vervoer. Zoals in Luxemburg, een land met enorm veel files net zoals bij ons. Daar is er geen sprake van LEZ of péage. Daar maken ze het openbaar vervoer helemaal gratis, vanaf vandaag 1 maart beste vrienden!

“Dezelfde partijen die verhinderen dat we bij de koning worden uitgenodigd, blokkeren nu onze burgerwet”

Beste vrienden,

Tachtig dagen geleden hebben wij onze burgerwet in het parlement ingediend, om een minimumpensioen van 1.500 euro netto te realiseren na een carrière van veertig jaar werken.

Wij hebben ondertussen 175.000 handtekeningen verzameld. Wij hebben alle partijen doen spreken over ons voorstel. Ze waren er plots allemaal voor. En vandaag zijn ze het allemaal ‘vergeten’.

Tachtig dagen al ligt onze burgerwet stof te vergaren in een schuif in het parlement. Kamervoorzitter Dewael weigerde om onze handtekeningen in ontvangst te nemen. Net zoals de verschillende informateurs, preformateurs en vooral deformateurs al negen maanden weigeren om de PVDA te horen in de politieke crisis van dit land. De traditionele partijen hebben er bij het paleis zelfs op aangedrongen dat de PVDA niet zou worden uitgenodigd. Zo laag is men gevallen.

Dezelfde partijen die verhinderen dat we bij de Koning worden uitgenodigd, blokkeren nu onze burgerwet met vertragingsmanoeuvres en procedurekwesties. Ja, ze hebben het mogelijk gemaakt om een burgerwet in te dienen. Maar ze dachten dat dat nooit zou gebeuren. En nu er 175.000 mensen een burgerwet rond minimumpensioenen indienen, zijn ze in paniek. Nu willen ze niet dat er ook echt burgers spreken om het wetsvoorstel toe te lichten, of in ieder geval niet te lang. Stel je voor: burgers in het parlement! En dus stellen ze voor dat de burgers niet langer dan 5 minuten mogen spreken, terwijl ze zelf uren en uren hun eigen wetsvoorstellen toelichten.

Ik zal u zeggen waarom de politieke elite onze burgerwet blokkeert: ze zitten met de schrik. Wij hebben politici die schrik hebben voor het volk. Schrik om die mensen onder ogen te komen die heel hun leven hard hebben gewerkt voor een veel te klein pensioen, terwijl beroepspolitici zelf een pensioen krijgen van 4.000 euro per maand. Schrik van de PVDA, de enige partij die de waarheid durft te zeggen en écht opkomt voor de belangen van het gewone volk. Wel: wij wijken niet. Wij gaan door naar 250.000 handtekeningen en meer, en we zullen er voor zorgen dat die stem in het parlement gehoord wordt.

“Op 26 mei heeft het volk een krachtig sociaal signaal gegeven in alle drie de landsdelen”

Beste vrienden,

Op 26 mei heeft de bevolking niet gestemd om ons land te splitsen. De splitsing van het land was geen verkiezingsthema. De waarheid is dat de N-VA een grote verkiezingsnederlaag heeft geleden, net als alle andere traditionele partijen. De waarheid is dat de N-VA vanaf verkiezingsavond zelf de uitslag van de verkiezingen mismeestert en misbruikt om ons land te blokkeren.

Op 26 mei heeft het volk een krachtig sociaal signaal gegeven. Een sociaal signaal. En dat signaal was hetzelfde in alle drie de landsdelen. In Brussel, in Wallonië én in Vlaanderen.

Wie is er voor om de minimumpensioenen te verhogen naar 1500 euro netto? Ik zal het zeggen: 4 op 5 Belgen is daar voor. In Brussel, in Wallonië én in Vlaanderen.

Wie is er voor eerlijke belastingen, en voor een miljonairstaks? Ik zal het zeggen: 4 op 5 Belgen is daar voor. In Brussel, in Wallonië én in Vlaanderen.

Rond het sociale beleid en rond de eenheid denken 80 procent van de Belgen hetzelfde. In Brussel, in Wallonië én in Vlaanderen. Alle wetenschappelijk onderzoek wijst dat uit, en ook alle gezond verstand wijst dat uit.

We hebben vier ministers van armoede, maar de kinderarmoede is verdubbeld. We hebben vier ministers van mobiliteit, maar we staan allemaal stil in de file.

We hebben acht ministers van gezondheid, maar men is van plan om meer materniteiten te sluiten dan ooit.

Zou het niet veel simpeler zijn met één minister van armoede? Eén minister van mobiliteit? Eén minister van gezondheid? Zou ons land niet veel beter werken met minder ministers? Dat hebben we nodig: minder ministers, meer sociaal beleid en meer eenheid.

“Wij zijn de partij van de hoop. Hoop is niet iets dat je ‘hebt’. Hoop is iets dat je ‘maakt’. Hoop is besmettelijk.”

Beste vrienden,

“Eerst negeren ze je. Dan lachen ze je uit. Dan vechten ze. En uiteindelijk win je.”

Ze kunnen ons negeren. Ze kunnen met ons spotten. Ze kunnen ons zwart maken. Maar wij gaan niet achteruit.

Wij gaan niet achteruit voor cynische politici die hun schouders ophalen en zeggen dat het niet anders kan. Wij gaan niet achteruit voor postjespakkers die ons ‘nestbevuilers’ noemen omdat onze volksvertegenwoordigers niet kiezen voor een pree van zesduizend euro per maand, maar voor een doorsnee werknemersloon. Dat is zo revolutionair, dat mensen het bijna niet geloven. En toch is het zo. Wij gaan niet achteruit.

Wij zijn de partij van de hoop. Hoop, beste vrienden, is niet iets dat je ‘hebt’. Hoop is iets dat je ‘maakt’. Hoop is besmettelijk.

Beste vrienden, wij maken hoop. Wij maken hoop in ons land. Zoals de Chileense vrouwen hoop maken in Chili. Zoals alle vrouwen volgende zondag op 8 maart hoop maken op de internationale strijd-dag voor vrouwenrechten. Zoals de Indische werkende klasse hoop maakt in Indië. Zoals de beweging van Bernie Sanders hoop maakt in de Verenigde Staten. It’s not me. It’s us. Het is niet ikke-ikke-ikke. Het is wij. Wij, de werkende klasse van dit land.

Wij bouwen een beweging op van de hoop. Tegen angst. Tegen pessimisme. Tegen cynisme. En tegen arrogantie. Alleen zijn wij niets. Samen zijn wij alles. Samen dwingen wij verandering af. En daarom durven wij opnieuw op jullie beroep doen. We hebben jullie nodig, om op alle deuren te kloppen, om de PVDA op de kaart te zetten, tot in het kleinste dorp. Om onze beweging van hoop op te bouwen. Wij hebben samen de vorige verkiezingen gewonnen, wij zullen samen ook de volgende verkiezingen winnen. Wij weten: verandering vergt moed. Wij zullen samen voor die verandering zorgen.