De PVDA gaat van 169 naar 258 lokale verkozenen

door Peter Mertens, algemeen secretaris

Een op de drie van onze verkozenen is arbeider, en een op de zes is jonger dan 30 jaar. Dat geeft veel perspectief.

Onze partij gaat vooruit in de drie delen van het land, zowel in Vlaanderen, Brussel als in Wallonië. We halen de helft meer lokale mandatarissen dan in 2018, in totaal tellen we voortaan 258 lokale volksvertegenwoordigers.

We haalden in het verleden onze sterkste scores vooral in de industriële bekkens van ons land. Dat is bij deze verkiezingen niet anders.

Dan denk ik aan de industriële as van Charleroi naar Luik, met scores boven de 18%, de as rond de kanaalzone in Zelzate, arbeidersgemeenten zoals Genk, Moeskroen en Ronse, en de historische as Antwerpen-Brussel via Boom, Mechelen en Vilvoorde.

De les uit het Antwerpse laboratorium

In de grootste stad van Vlaanderen dachten een aantal mensen vorig jaar dat de gemeenteraadsverkiezingen van 2024 een saaie boel zouden worden. Bart De Wever had immers geen uitdager, toch?

Maar dan kwam Jos D’Haese: 32 jaar en immens populair.

Het werd een challenge, een tweestrijd tussen de toekomst en het verleden. Een duel dat niet eenvoudig was.

We halen in Antwerpen nu 20 procent van de stemmen. We zijn veruit de grootste stijger van deze verkiezingen: in één klap 11 procentpunt erbij. Wie had dat enkele jaren gelden durven te voorspellen?

De N-VA gooide in Antwerpen alle remmen los om ons aan te vallen. Alle conflicten ter wereld werden erbij gesleurd om mensen schrik aan te jagen, tot de Taliban toe. Op die manier wist de N-VA vooral heel het politieke centrum leeg te eten. Open Vld verdwijnt uit de gemeenteraad en uit bijna alle districtsraden. CD&V houdt nog amper één zetel over.

Wij mogen fier zijn op ons resultaat tegen die storm in.

“Deze verkiezingen gingen niet over het Vlaams Belang, dat is een grote les uit het Antwerpse laboratorium”, schrijft De Standaard. Dat is correct. Deze campagne ging over een mogelijke progressieve coalitie. In Antwerpen haalt links samen 43,8 procent, dat is de laatste halve eeuw nog nooit gebeurd. Dat legt ook een heel solide basis voor de toekomst.

Progressieve coalities scoren sterk

In Zelzate halen we 21,7 procent en behaalt de progressieve Toekomstcoalitie 63 procent van de stemmen door een erg sterk resultaat van Vooruit.

In het district Borgerhout worden we met 28,8 procent van de stemmen de grootste partij, en ook daar wordt de progressieve coalitie versterkt. Zowel in Zelzate als in Borgerhout is een voortzetting van de progressieve coalitie mogelijk.

In Vilvoorde en Mechelen verdrievoudigen we ons aantal verkozenen, en in Genk verdubbelen we ons aantal. In steden als Oostende en Aalst halen we onze eerste verkozene ooit, net als in Ronse, Boom, Asse, Mortsel, Dilbeek, Heist-op-den-Berg en Halle.

We hebben een indrukwekkende campagne gevoerd, maar we hebben ook obstakels ontmoet.

In een aantal steden hebben zaten we geprangd tussen een erg harde burgemeesterstrijd. Denk maar aan Turnhout, Sint-Niklaas en Leuven. Het nieuwe kiesdecreet duwt de lokale verkiezingen naar een soort veramerikanisering met een strijd tussen twee kandidaat-burgemeesters of twee blokken. Dat was niet makkelijk. Maar terwijl alle andere niet-winnaars achteruit gingen, slaagden wij er toch in om stand te houden.

En dan is er de afschaffing van de opkomstplicht. Dat hebben we onderschat. In steden als Antwerpen en Vilvoorde ging meer dan vier op de tien kiezers niet stemmen.

“Ongeveer 1,8 miljoen Vlamingen zijn thuisgebleven. De politici gaan over tot de orde van de dag, maar dit is een historische verzwakking van de lokale democratie”, zegt politicoloog Marc Hooghe.

Volcontinu-arbeiders en kassiersters van supermarkten die niet konden gaan stemmen... In de steden zien we dat daar meer jongeren en meer volksere lagen hebben afgehaakt. Dat is geen goede evolutie.

We moeten onze resultaten in dat kader zien. Het is dankzij een ongelooflijke campagne dat we alsnog heel veel mensen naar de stembus hebben weten te mobiliseren, en dat we globaal in Vlaanderen vooruit zijn gegaan.

Indrukwekkende scores en linkse meerderheden in Brussel

In de hoofdstad van ons land halen we indrukwekkende scores. In Molenbeek halen we 22 procent en in Vorst 21 procent, daar zijn telkens progressieve coalities mogelijk.

In Sint-Gillis worden we met 24,4 procent de tweede grootste partij.

We komen ook voor het eerst in de gemeenteraad in Jette en Etterbeek , met scores van meer dan 10 procent.

In de meeste grote gemeenten in het Brussels Gewest helpen we links aan een meerderheid of een grote meerderheid. Dat is zo in Brussel-stad, Schaarbeek, Sint-Gillis, Molenbeek, Anderlecht, Vorst en Elsene.

We werken er nu aan om op een aantal plaatsen ook een effectieve bestuursmeerderheid mogelijk te maken.

Versterkte positie in Waalse steden

In het Franstalige deel van het land voorspelden sommigen een verpletterende overwinning voor Georges-Louis Bouchez, maar de voorzitter van de Franstalige liberalen heeft zijn weddenschap gemist. De MR won niet in Bergen, de thuisbasis van Bouchez, noch in een van de andere grote steden van Wallonië.

De PVDA versterkt haar positie in de grootsteden. In de meeste steden zijn we groter dan Les Engagés. In Luik, Charleroi en op veel plaatsen in Brussel liggen we nek aan nek met de MR.

In Herstal scoren we erg sterk met meer dan 31 procent, en in Seraing halen we 26 procent.

In de provinciehoofdsteden Luik en Charleroi gaan we 2 procentpunt vooruit en halen we 18 procent.

In La Louvière halen we 19,4 procent.

In Moeskroen komen we voor het eerst op en worden we meteen de op een na grootste partij met 20 procent.

Ik wil ook mijn hoed afnemen voor de kameraden in Bergen, die erin slagen vooruitgang te boeken en één zetel te winnen in deze stad waar het duel tussen MR-voorzitter Bouchez en de PS-burgemeester Nicolas Martin alle aandacht opeiste.

In Tubeke, Binche, Châtelet, Fleurus, Sambreville en Aat halen we onze eerste verkozenen.

Arbeiders en jongeren in de gemeenteraden

Er was een tijd dat de PVDA enkel gekend was voor Raoul of mezelf. Later kwamen daar Jos en Sofie bij. Nu maken we werk van een hele nieuwe laag van woordvoerders, met veel jongeren en veel arbeiders.

In Charleroi wist de jonge lijsttrekker Pauline Boninsegna zich op de kaart te zetten, samen met co-lijsttrekker Mathieu Marchal, een 36-jarige bouwvakker. Zij zijn de gezichten geworden van de PVDA in Charleroi.

In Leuven komt Anton Nilis in de gemeenteraad, met zijn 29 jaar was hij een van de jongste lijsttrekkers in Leuven.

In Gent vervoegt de jonge activiste Julie Steendam onze gemeenteraadsfractie.

Onze partij telt voortaan 258 lokale mandatarissen, onder wie 79 arbeiders en 40 jongeren onder de dertig jaar. Dat zijn indrukwekkende cijfers.

We sturen een dokwerker naar de gemeenteraad in Antwerpen met Ivan Heyligen, een syndicaliste van Ikea naar de gemeenteraad van Vilvoorde met Farah Boukachkach, een metaalarbeider naar de gemeenteraad in Oostende met Dirk Vanmassenhove, een staalarbeider naar de gemeenteraad van Charleroi met Ali Atici en een verpleegster naar de gemeenteraad in Namen met Régine Gattegno.

En arbeidster Kübra Sertkaya gaat Gaby Colebunders vergezellen in de gemeenteraad van Genk.

Ik ben super fier dat we daarnaast ook een hele grote groep twintigers naar de raden sturen.

In Antwerpen is er Manal Toumi, die een ongelooflijke score haalt. In Ronse Nawras Jebara, een jonge studente met Palestijnse roots. In Dilbeek de jonge striptekenaar Louis Clement. In Namen studente filosofie Eline Bouillon. In La Louvière Joyce Mukangoga, een 21-jarige monitrice van RedFox. In Saint Nicolas studente Léa Gudelj...

Daarmee leggen wij een basis voor de toekomst.

Waar andere partijen jaloers op zijn...

Het gaat om meer dan verkiezingen. Van Ronse tot Herstal, van Oostende tot Genk hebben onze gemeentelijke afdelingen het beste van zichzelf gegeven. Wij zijn een partij van het volk.

“Op het vlak van wijkwerking staat de PVDA veel verder dan andere partijen”, zegt professor Marc Swyngedouw. “Zo kunnen ze direct signalen uit de samenleving oppikken.”

Het is zoals Ruud Goossens het zegt in De Standaard: “Het is een leger waar andere partijen ongetwijfeld jaloers op zijn.”

In deze campagne hebben 14.000 mensen op het terrein actief meegewerkt, wijktochten georganiseerd van deur tot deur, ontelbare gesprekken gevoerd, tienduizenden uren callcentra bevolkt, soep gemaakt en broodjes gesmeerd voor andere vrijwilligers.

Zonder die passie en zonder die inzet bestaat de PVDA niet.

Tijdens deze campagne van de gemeenteraadsverkiezingen zijn er 500 leden bijgekomen, en onze deuren staan open voor veel nieuwe mensen. Wij bouwen een kracht op die blijft, van onderuit.

Ik geloof echt dat de collectieve kracht de enige manier is om vooruit te gaan, en op lange termijn iets op te bouwen. Iedereen die voor iedereen werkt, in solidariteit, zoals we deden met de overstromingen, zoals we doen met de Winter van Solidariteit, en zoals we al lang doen met Geneeskunde voor het Volk. En de vruchten van de arbeid die gedeeld worden.

Wie naar beneden kijkt zal nooit de zon zien. Wij kijken naar boven, wij kijken naar voren, wij bouwen stap voor een stap een sociaal alternatief op het terrein, samen met jullie.