De prijzen van geneesmiddelen zonder voorschrift gaan door het dak. De oplossing: het Kiwimodel

Het gaat over geneesmiddelen die zonder voorschrift verkrijgbaar zijn, maar die in het dagelijks leven onmisbaar zijn bij het behandelen van bepaalde kwalen of verwondingen: urineweginfecties, brandwonden, enz. De farmareuzen maken zo enorme winsten op de kap van de werkende klasse. Enkele voorbeelden:

- UPSA, producent van het bekende Dafalgan boekte in 2021 375 miljoen euro omzet en in 2020 10,5 miljoen euro winst.
- Laboratoires Servier, de producent van Daflon (een medicijn tegen spataderen en aambeien), maakte in 2020 204 miljoen euro winst.
- Biogaia, een van de belangrijkste producenten van probiotica (voor de darmflora) boekte in juni 2022 78 miljoen euro nettowinst.

Een ander probleem is dat geneesmiddelen zonder voorschrift en parafarmaceutische producten in België over het algemeen duurder zijn dan elders. Ons land is het op drie na duurste land in Europa voor geneesmiddelen (bron: studie van het directoraat-generaal Intern beleid van de Europese Unie). Het verschil voor hetzelfde product varieert van enkele euro's tot enkele tientallen euro's per stuk afhankelijk van het Europese land. Vitaminen kosten in Duitsland bijvoorbeeld tussen 1,50 en 2 euro, tegenover 15 euro in België. Magnesium 450 mg: 45 euro in België voor 90 capsules tegenover 4,79 euro voor 42 capsules in Duitsland.

Hoe lossen we dit op?

De PVDA heeft niet gewacht tot de kosten van geneesmiddelen de lucht in schoten om naar een oplossing te zoeken. Het Kiwimodel is eenvoudig en zou de maatschappij veel opleveren. Op basis van wetenschappelijke studies en behoeftenanalyses selecteert een team van onafhankelijke deskundigen de meest geschikte geneesmiddelen. Via een openbare aanbesteding dwingt de overheid de laagst mogelijke prijs af. Het bedrijf dat het beste geneesmiddel tegen de beste prijs aanbiedt, krijgt een terugbetaling via de sociale zekerheid. Dit model zou ook toegepast worden op geneesmiddelen zonder voorschrift en andere parafarmaceutische producten.

Te mooi om waar te zijn? Nee hoor. Nederland past het model al gedeeltelijk toe en de prijs van geneesmiddelen is er over het algemeen lager. Waar wachten onze ministers van Volksgezondheid nog op om het in te voeren? Frank Vandenbroucke (Vooruit), federaal minister van Volksgezondheid, verzette zich in 2003 al tegen dit model. Hij was van mening dat de farmareuzen zelf over de prijs mochten beslissen. Denk ook aan het schandaal van de mondmaskers die in de supermarkt heel duur verkocht werden: hij koos simpelweg hun kant, omdat hij vond dat zij het recht hadden de prijs te bepalen die zij wilden ...

De PVDA verzet zich tegen deze commerciële logica. Gezondheid is geen koopwaar. Wij zullen druk blijven uitoefenen op de verschillende regeringen om het Kiwimodel zo snel mogelijk in te voeren.