De muiterij in Zuid en Noord

Geachte presidenten, beste buitenlandministers, beste parlementsleden, panelleden, vrienden en kameraden op deze top van de volkeren in het Europees parlement,

De geschiedenis verloopt in golven, en ik denk dat het belangrijk is de beweging van de geschiedenis te begrijpen. Het unipolaire tijdperk onder de dominantie van de Verenigde Staten loopt ten einde.

De toekomst is aan multilaterale betrekkingen tussen landen en volkeren, met wederzijds respect en wederkerigheid, zonder politieke of militaire inmenging van buitenaf. In dat kader hebben enorm veel mensen zich de afgelopen dagen geëngageerd om duurzame betrekkingen uit te bouwen tussen Latijns-Amerika, de Caraïben en Europa.

Wij weten allemaal: terwijl de beweging van de geschiedenis voortgaat, klampen sommigen zich krampachtig vast aan de zekerheden van de oude wereld die ten onder gaat. Voor een aantal Europese krachten zijn respect en wederkerigheid nog steeds moeilijke begrippen.

Een hoge diplomaat van de Europese Unie vertelde vorige week aan Euronews: “Het lijkt erop dat de regeringen van Latijns-Amerika en de Caraïben gezien willen worden als gelijkwaardige partners.”

Het “lijkt erop” dat ze gezien “willen worden” als “gelijkwaardige partners”. Het is die neokoloniale houding die nog steeds rondspookt in de hoofden van oude krachten. Een aantal diplomaten, regeringsleiders en krachten in Europa hebben de veranderingen in de wereldorde sinds de eeuwwisseling niet gezien, of niet willen zien.

Ze hebben niet gezien hoe de illegale oorlog tegen Irak in 2003 de geloofwaardigheid van de Verenigde Staten als zogenaamde leider van de wereld definitief heeft ondermijnd. Dat was een eerste breukmoment, dat gevolg werd door de illegale interventies in Libië en Afghanistan.

Ze hebben niet gezien hoe de financiële crisis van 2008 de geloofwaardigheid van de westerse financiële instellingen ondermijnd heeft, en terecht. Dat was een tweede breukmoment.

Ze hebben niet gezien hoe aan de andere kant van de wereld de BRICS werd opgericht, de samenwerking tussen Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika, in reactie op die globale financiële crisis. 

Ze hebben niet gezien hoe de rest van de wereld anders reageert op de oorlog in Oekraïne, dan het Westen. En dan bedoel ik niet de veroordeling van de invasie in Rusland, een schending van het internationaal recht, een schending van de soevereiniteit van Oekraïne. In het globale Zuiden weet men maar al te goed hoe belangrijk soevereiniteit is.

Ik spreek over de sancties, dat is een derde breukmoment. Economische sancties, embargo, het afsluiten van het interbancaire systeem SWIFT en het bevriezen van de reserves van de centrale bank. Iedereen weet dat al die sancties morgen ook tegen andere landen kunnen worden gebruikt, en in feite al jarenlang worden gebruikt tegen verschillende landen, denk maar aan het misdadige embargo en de blokkade tegen Cuba.

Met die breukmomenten, de oorlog tegen Irak in 2003, de financiële crisis in 2008, de pandemie in 2020, en de oorlog in Oekraïne in 2022 is onze wereld grondig veranderd. 

Onlangs zei Fiona Hill, die vroeger medewerkster was van de Nationale Veiligheidsraad van de Verenigde Staten, dat de stemming van landen van het globale Zuiden tegen de sancties tegen Rusland niets anders is dan “muiterij”. Muiterij!

Ze noemen het muiterij dat landen en volkeren zelf willen beslissen over hun eigen grondstoffen, of het nu lithium of kobalt is, en zich het recht toe-eigenen om de grondstoffen te verwerken.

Ze noemen het muiterij dat landen en volkeren weigeren kamp te kiezen in een handelsoorlog en een nieuwe koude oorlog die hen vanuit Washington wordt opgedrongen.

Ze noemen het muiterij dat er stilaan een einde komt aan het unipolaire tijdperk van de Verenigde Staten.

Laten we die muiterij dan maar omhelzen, want ze zit op de juiste golf van de geschiedenis.

Ook in Europa is er muiterij. Volkeren leiden onder de toenemende inflatie en armoede, onder de uitholling van arbeidsrechten en steeds meer repressieve wetten. De klassenstrijd in Europa gaat op en neer, zoals de golven van de zee. Maar ze is er, en ze strijdt tegen dezelfde mondiale orde, dezelfde monopolies, hetzelfde systeem van uitbuiting. 

Als we de muiterij van het Noorden de hand kunnen laten geven aan de muiterij van het Zuiden, en andersom, dan kunnen we de wereld doen kantelen, in de democratische, sociale en ecologische richting die deze planeet nodig heeft.

Lang leve het respect, de vriendschap en de solidariteit tussen de volkeren. Lang leve de muiterij!

Ik dank u.