“De boemerang in Nederland komt hard maar niet onverwacht”

“De boemerang in Nederland komt hard maar niet onverwacht. De cocktail van decennia blinde besparingen, bureaucratie en dolgedraaide vermarkting was op 15 maart dit jaar al ontploft (toen won de BBB de verkiezingen).

Daar werden geen lessen uit getrokken. Integendeel. Men holde extreemrechts achterna dat schopt naar beneden. Misschien is het beter naar boven te kijken? 

Nutsbedrijven werden geprivatiseerd; publieke diensten uitgekleed; onderwijs en gezondheidszorg kwamen in handen van professionele managers; kinderopvang werd een wingewest voor private equity fondsen; de sociale huursector werd een schim van wat ze ooit was geweest; en de Nederlandse arbeidsmarkt werd de flexibelste van de hele Europese Unie: een op de drie werknemers heeft een flexibel arbeidscontract.

De lonen bleven staan en de winsten gingen door het dak. Schrijnende armoede kwam steeds vaker naast obscene rijkdom. Ruim een miljoen Nederlanders zakte onder de armoedegrens. Volgens de laatste tellingen zijn er 32.000 geregistreerde daklozen. Voedselbanken die in 2008 nog een schamele 6.000 klanten hadden, hebben dat aantal veertien jaar later zien toenemen tot 120.000. Ondertussen bereikt het aantal miljonairs een recordhoogte: maar liefst 317.000 burgers bezitten een vermogen van meer dan een miljoen euro.*

Dat is het beleid van de afgelopen twee decennia. En dat beleid werd gevoerd door de middenpartijen, allemaal. Als we extreemrechts een halt willen toeroepen, dan kan dat enkel in breuk zijn met dat neoliberale beleid, in plaats van nu halsoverkop meer van hetzelfde middenbeleid te prediken. 

En ja, dat kan. Als we naar boven durven kijken in plaats van naar onder.” 

* gegevens op basis van het essay Stop met die politiek van de paranoia en ontwikkel een politiek van de hoop van Ewald Engelen in De Groene Amsterdammer