Britten massaal op straat tegen extreemrechtse haat
De voorbije dagen organiseerde extreemrechts in het Verenigd Koninkrijk rellen gericht tegen moslims en migranten. Maar meteen kwam er een tegensignaal van de overgrote meerderheid van de Britten: wij zijn vierkant tegen dit fascistisch geweld. Tienduizenden Britten kwamen op straat tegen de haat en de verdeeldheid.
FOTO: The Morning Star
De beelden uit Groot-Brittannië zijn misselijkmakend. Hordes die mensen uit hun auto trachten te sleuren, vrouwen aanvallen, een hotel pogen in brand te steken met personeel en bewoners erin.
“Dit zijn geen ‘demonstraties’, dit zijn geen ‘betogers’ of ‘actievoerders’”, zegt onze algemeen secretaris Peter Mertens. “Dit is fascistisch geweld, met haat-aanvallen en pogroms, en als het niet zo benoemd wordt zal het alleen maar uitdeinen.”
Extreemrechts geweld komt niet uit het niets. Het is het resultaat van een bepaalde retoriek van mainstream-politici die steevast en onvermoeid de vinger naar beneden wijzen, en drup per drup het venijn verspreiden dat uiteindelijk door extreemrechtse hooligans ‘in de praktijk’ wordt gebracht.
Peter: “Volgens al die deftige heren en dames zijn niet het gebrek aan betaalbare huisvesting, niet het gebrek aan ouderenzorg en jeugdzorg, niet de jarenlange besparingen in de openbare diensten, niet de wilde politiek van uitverkoop en privatiseringen, niet de peperdure prijzen door ongebreidelde graaiflatie van een aantal multinationals, niet de corruptie en zelfbediening het probleem, ... maar wel ‘de ander’, diegene zonder werk, diegene zonder papieren, diegene met een andere afkomst of religie.”
Het gaat om een kleine fascistische minderheid, die goed georganiseerd is, en op X en andere sociale media de rode loper krijgt uitgerold door Elon Musk en co.
Op diezelfde sociale media liet extreemrechts ondertussen weten de komende dagen nog meer rellen en aanvallen te plannen.
Zo werd een lijst gepubliceerd van 39 adressen - van advocatenkantoren, immigratiediensten tot hulporganisaties - waar men woensdag rellen wilde uitlokken. Er werd opgeroepen om ‘gemaskerd’ te komen.
De overgrote meerderheid van de Britten is vierkant tegen dit fascistisch geweld. Als reactie op de oproep brachten de vakbonden en progressieve organisaties een enorme mobilisatie op de been om dit geweld te stoppen. Over heel Engeland kwamen mensen van alle afkomsten en overtuigingen in de wijken samen om een boodschap te sturen aan de fascisten: No Pasaran!
(lees voort onder de afbeelding)
“Haat en verdeeldheid stoppen”
Vakbondsleider Mick Lynch zegt: “Als vakbondsleden hebben wij een centrale rol bij het verdedigen van waarden als vrede, solidariteit en eenheid van de arbeidersklasse. De komende dagen moeten we al het mogelijke doen om haat en verdeeldheid in onze gemeenschappen en op onze werkplekken tegen te gaan.”
Sharon Graham van vakbond Unite riep op Facebook op tot eenheid en noemde verdeeldheid “het spel van de bazen”. “Het was geen migrant die ons financieel systeem in 2008 deed instorten. Het was geen migrant die ons bezuinigingen oplegde.”
Onafhankelijk parlementslid Jeremy Corbyn zegt: “Extreemrechts geweld komt niet uit de lucht gevallen. Het is het resultaat van het antimigrantendiscours van traditionele politici die vluchtelingen de schuld geven van wat er fout loopt. (...) We hebben extreemrechts in het verleden verslagen. We zullen hen opnieuw verslaan.”
Nu zaterdag 10 augustus is er in het hele Verenigd Koninkrijk een nationale protestdag tegen extreemrechts.
De geest van Cable Street
“The spirit of Cable Street has been manifested across our country tonight”, aldus de Britse zanger en activist Billy Bragg.
In 1936 organiseerde de British Union of Fascists een mars van zo’n 5.000 fascisten naar het hart van East End, een Londense wijk waar toen veel Joodse mensen woonden. Een provocatie waar de Britse bevolking niet mee kon lachen.
Minstens 100.000 Londenaren verzamelden om de mars tot staan te brengen. In Cable Street werd al het meubilair buiten gehaald om barricades op te werpen om de fascisten tegen te houden. De politie probeerde toen met veel machtsvertoon een doorgang te maken voor extreemrechts, maar slaagde daar niet in.