Bpost: een belangrijke overwinning in de strijd voor betere arbeidsvoorwaarden
Met een goed georganiseerde, nationale beweging hebben de werknemers van bpost CEO Koen Van Gerven gedwongen terug te komen op zijn plannen en hebben ze een mooie vooruitgang geboekt. Een belangrijke stap in hun strijd voor betere arbeidsvoorwaarden, betere lonen en meer respect.
De inhoud van de nieuwe collectieve arbeidsovereenkomst is nog niet volledig gekend, maar uit de eerste informatie die op de sociale media de ronde doet, weten we wel dat het postpersoneel verschillende punten heeft binnengehaald.
- Behoud van de productiepremie (die dreigde te verdwijnen ten voordele van de aandeelhouders).
- Baremieke loonsverhoging voor de hulppostbodes (vier keer + 1 % gedurende de eerste twaalf jaar).
- Twee dagen extra vakantie voor de hulppostbodes en voor de mensen die op zaterdag werken.
- Verhoging van de eindejaarspremie met 75 euro bruto en omvorming tot een echte dertiende maand voor de hulppostbodes.
Met die maatregelen krijgen de werknemers iets meer financiële ademruimte (een postbode verdient zo’n 1.400 euro per maand, zonder uitzicht op anciënniteitsstijgingen). Het resultaat toont vooral aan dat de werknemers door collectieve actie overwinningen kunnen behalen. Dat is ongetwijfeld de belangrijkste les voor de toekomst. Want met lonen onder de 10 euro per uur zijn we nog lang niet aan het minimumloon dat de vakbonden overal eisen. Het ABVV eist een minimumbrutoloon van 14 euro per uur om waardig te kunnen leven.
Vijf sterke punten van de beweging
Het is geen geheim. Dat de werknemers van bpost deze mooie overwinning hebben behaald, is te danken aan het feit dat hun beweging doordacht en goed georganiseerd was. We kunnen er vijf sterke punten uit halen.
1. Eenheid. Het was een nationale staking, in gemeenschappelijk vakbondsfront, die het hele personeel verenigde. Sorteerders, vrachtwagenbestuurders, postbodes, loketpersoneel, kuisploegen, de call centers: iedereen deed mee. We hebben aan alle piketten ook een fantastische solidariteit tussen verschillende culturen vastgesteld. Werknemers met een migratieachtergrond of “rasechte” Belgen, Vlamingen, Walen en Brusselaars, ze waren verenigd met dezelfde wil om te winnen. Tegenover het verdeel-en-heers-principe van de werkgevers antwoordden de werknemers met hun eenheid.
2. Planning. Door intelligent georganiseerde beurtstakingen kon iedereen deelnemen zonder al te veel loonverlies. Vervolgens hebben ze de distributie meer dan een week geblokkeerd.
3. Concrete eisen. De staking begon op basis van een algemeen ongenoegen en dat is heel normaal. Het mankeert bij bpost niet aan toestanden die de mensen grondig beu zijn. Naarmate de staking vorderde werden er ook concrete eisen geformuleerd, zoals het behoud van de productiepremie, de verhoging van het aantal hulppostbodes. En toen de directie een akkoord probeerde te sluiten zonder die twee punten, was het postpersoneel alert genoeg om dat af te wijzen. En ze hadden gelijk, want die eisen staan nu in de cao.
4. Steun van de bevolking. De postbodes konden bij hun strijd rekenen op de steun van de bevolking. Op de sociale media circuleerden tal van steunboodschappen.
5. Tot het eind hebben ze de druk hoog gehouden. Ook toen de onderhandelingen na vijf dagen staking opnieuw opstartten, bleven de vakbonden de spontane acties steunen. Heel wat werknemers zijn op veel plaatsen in het land blijven protesteren. Anderen stelden een langzaam-aan-actie voor op Black Friday. Dat alles zette de directie onder druk om tot de finish te onderhandelen en heeft voor de overwinningen gezorgd die we intussen kennen.
Die vijf punten zijn een kostbare les. Met die in het achterhoofd kunnen de werknemers van bpost in de toekomst meer overwinningen boeken in hun strijd.
Behoefte aan volledig openbare post
Tijdens deze staking legden vele mensen de link tussen de vele mistoestanden bij bpost en de liberalisering. Zij stellen dat we een volledig openbare post nodig hebben: een post met als missie diensten te verlenen aan de gemeenschap en niet een handvol aandeelhouders te verrijken.
Minister voor Overheidsbedrijven, Alexander De Croo, liet duidelijk verstaan dat hij dat standpunt niet deelt. Voor hem is de huidige directie van bpost de enige goede. Die moet absoluut voorrang geven aan de privéaandeelhouders en daarom moet bpost volop meespelen in het concurrentiespel met pakjesreuzen als Amazon.
Voor de PVDA hebben de werknemers van de post gelijk. Het huidige model van bpost moet worden herzien. Dat is de boodschap die PVDA-Kamerlid Raoul Hedebouw in het Parlement liet horen. De PVDA lanceerde ook al een petitie heeft om bpost uit de klauwen van de beurs te halen.
Teken hier de petitie op www.maakdepostweervanons.be