Algemene staking succesvol: de werkende bevolking eist haar deel van de rijkdom op

Duizenden mensen lieten hun stem horen. Van busbouwers tot rekkenvulsters. Van leerkrachten tot kassiersters. Van Oostende tot Aarlen. Van die van de metaal tot die van ’t spoor. Bij Agfa Gevaert stonden zelfs kaderleden mee piket … In het hele land sprak de werkende bevolking met één stem.

“We maken onze gezondheid kapot voor wat kruimels”

Peter Mertens: “Het spreekwoord ‘zonder werkvolk geen rijkdom’ klopt. Dat bleek vandaag in het hele land. Vlamingen, Walen en Brusselaars hebben vandaag met één stem gesproken: die van de werkende bevolking.”

“Eerst was er de afschaffing van het brugpensioen en de landingsbanen. Daarna allerlei taksen. Ondertussen swingen de winsten van het grootbedrijf de pan uit. En wij zouden geen loonsverhoging mogen vragen?”, zegt Peter, een arbeider bij busbouwer Van Hool.

“Een nettoloon van 1.500 euro voor voltijds werk, onderbezetting, een indexsprong en ik weet niet wanneer onze laatste echte loonsverhoging was. Dat is niet normaal. Op het werk maken we onze gezondheid kapot en we krijgen kruimels”, vertelt Sonia, zorgkundige in een rusthuis van multinational Orpea. 

Alle getuigenissen gaan in dezelfde richting. Eerst de koopkracht. Waarom maar 0,8% loonsverhoging over twee jaar als de winsten vorig jaar verdubbeld zijn? Waarom maar 0,8% als de taksen en de rekeningen maar blijven stijgen? Dat zijn vragen die aan veel stakingspiketten terugkwamen. In sectoren met traditioneel lagere lonen (wasserijen, beschermde werkplaatsen, schoonmaak, transport ...) vragen werknemers een minimumloon van 14 euro. 

Zet die plaat af

De topman van patroonsorganisatie VBO, Pieter Timmermans, heeft geen zin in loonsverhogingen voor de werkende mensen. “Zet die plaat af”, beet hij de vakbonden toe. “Als er één plaat blijft hangen, dan is het wel die van Timmermans zelf”, reageerde Peter Mertens. “‘Er is geen ruimte voor loonsverhoging’, herhaalt hij elke keer opnieuw, tot vervelens toe. Maar wel zwijgen over de bedrijfswinsten, die op drie jaar tijd met 20 procent gestegen zijn. Zet die plaat af, mijnheer Timmermans!”

Op één jaar tijd is de winst van de multinationals verdubbeld. De aandeelhouders krijgen 12 miljard euro. Terwijl er voor de werknemers slechts kruimels zijn.

“De werkdruk wordt steeds groter. Een vliegtuig schoonmaken moeten we met steeds minder mensen doen op steeds minder tijd. Alles moet klaar zijn in 45 minuten. Vroeger hadden we wel dubbel zoveel tijd. Maar die tijd is voorbij. We moeten ‘concurrentieel’ zijn, zegt de directie. Anders verliezen we contracten en worden we ontslagen”, zegt Fatiha, een arbeidster bij Swissport in Zaventem. “Het werk is zo hard dat sommigen tijdens het werk hun rug blokkeren door een ambulance van het tarmac gehaald moeten worden. En dan schaft de regering het tijdskrediet vanaf 55 jaar en het brugpensioen af? Ik weet niet hoe lang we dat gaan volhouden.” 

Tijd om de rijkdom terug te geven aan wie ze produceert

Peter Mertens: “Koopkracht, werkdruk en de afbouw van de eindeloopbaanregeling. Die drie zaken maken werknemers in alle sectoren boos. Regering en werkgevers tonen niet het minste respect voor de mensen die dit land doen draaien. We hebben een ommezwaai nodig. Daarom stelde de PVDA een plan op met vijf voorstellen waar iedereen beter van wordt. Om te beginnen betekent dat dat loonsverhogingen mogelijk moeten zijn. Onze studiedienst berekende dat er over alle sectoren heen ruimte is voor minstens 3% loonsverhoging.”
 
Uiteraard betuigde de PVDA vanmorgen haar solidariteit met de stakers. Maar liefst 600 piketten kregen een steunbezoek van een delegatie van de linkse partij. “Werken op het terrein en de sociale strijd actief steunen, dat is ons DNA”, zegt Peter Mertens. “Als de energie die we vandaag aan de vele piketten zagen, ook de komende weken voelbaar blijft, dan zullen de regering en de werkgevers verplicht zijn in te binden. Het is tijd om de rijkdom terug te geven aan wie ze produceert, zowel door de lonen te verhogen als door de mensen op het einde van hun loopbaan ademruimte te geven nadat ze hun hele leven hard hebben gewerkt.”