6 redenen om op 27 april op straat te komen

1. Arizona wil een 'ieder-voor-zich'-samenleving

De Arizona-regering ontmantelt methodisch de fundamenten van de solidariteit om een samenleving op maat van de allerrijksten door te duwen. Ze voert oorlog tegen ons uitgesteld loon - het deel van ons loon dat collectief opzij wordt gezet om onze sociale zekerheid, inclusief onze pensioenen, te financieren. Ze verzwakt de sociale zekerheid en creëert een gat in de begroting door fiscale cadeaus te geven aan de grote bedrijven. En ondertussen probeert ze ons te verdelen: de langdurige zieken, de werklozen en de vluchtelingen worden tot zondebok gemaakt en gedegradeerd tot tweederangsburgers. De wereld van Arizona is een individualistische woestijn waar iedereen maar zijn plan moet trekken.

2. We moeten de diefstal van onze pensioenen stoppen

De regering wil zoveel mogelijk mensen dwingen om tot hun 67e te werken, terwijl de overgrote meerderheid van de werknemers dit fysiek en mentaal onmogelijk vindt. Om dit op te leggen heeft ze de 'pensioenmalus' bedacht. Met deze malus kan je pensioen worden verlaagd met 5% voor elk jaar dat je vóór je 67e op pensioen gaat. Niet één keer 5 procent dus, maar 5 procent per jaar dat je vroeger stopt. Stop je bijvoorbeeld vijf jaar “te vroeg”, op je 62e, dan verlies je 25 procent van je pensioen (vijf keer vijf procent). Dit is een regelrechte diefstal van je pensioen en wij eisen dat deze maatregel wordt ingetrokken.

3. Laten we het geld halen waar het is

De belastinghervorming van Arizona is een luchtspiegeling. Enerzijds zullen de werkende mensen er onmiddellijk door getroffen worden: ze willen besparen op onze pensioenen, onze lonen blokkeren, onze openbare diensten afbouwen ... In ruil daarvoor wordt hun een kleine loonsverhoging beloofd voor 2029, die er misschien nooit zal komen. Anderzijds glippen de superrijken door de mazen van het net. De meerwaardebelasting zal de allerrijksten, die hun aandelen aanhouden via vennootschappen, niet treffen. Multinationals behouden hun belastingvoordelen en krijgen zelfs 1,5 miljard euro aan nieuwe cadeaus. Uiteindelijk is het opnieuw de werkende klasse die het gelag zal betalen.

Als we willen dat de allerrijksten bijdragen, is de enige geloofwaardige optie om hun rijkdom te belasten. Een belasting op miljonairs van 2% op nettovermogens boven vijf miljoen euro en 3% op nettovermogens boven tien miljoen euro focust op de 1% rijksten en kan acht miljard euro per jaar opbrengen. Als de werknemers zwaar belast worden in België, dan is dat omdat de allerrijksten veel minder belast worden. En dat moet veranderen.

4. Kies voor vrede, niet voor militaire escalatie

"Wie vrede wil, moet zich voorbereiden op oorlog". De nieuwe minister van Defensie, Theo Francken, krijgt alleen deze zin over zijn lippen om de investering van 17 miljard in de militarisering van onze samenleving te rechtvaardigen. Miljarden die hij van onze pensioenen en sociale zekerheid zal afpakken. De geschiedenis leert ons echter dat de wapenwedloop die onze leiders vandaag nastreven ons helemaal niet dichter bij vrede brengt, maar integendeel een vicieuze cirkel voedt waarin elk land zichzelf alleen maar meer zal bewapenen. Dit vergroot alleen maar de internationale spanningen en vroeg of laat worden die wapens gebruikt. Het zijn ónze kinderen die naar het front worden gestuurd en de enige winnaars in deze situatie zijn de wapenhandelaars.

We hebben een Europa nodig dat een eigen weg kiest, gebaseerd op diplomatie en samenwerking in plaats van imperialisme en oorlog. Een Europa dat goede relaties ontwikkelt met zoveel mogelijk landen, in plaats van zich te blijven vastklampen aan de Verenigde Staten. Dat is zelfs beter voor onze portemonnee: Uit studies van de OESO blijkt dat elke euro die wordt geïnvesteerd in conflictpreventie ongeveer 16 euro bespaart.

Ook uit solidariteit met het Palestijnse volk zullen we op 27 april de straat op gaan. Na 18 maanden genocide heeft het parlement nog steeds geen enkele concrete sanctie tegen Israël genomen. Wij eisen een economisch en militair embargo.

5. We moeten onze koopkracht vergroten

De Arizona-partijen beloofden dat werken beter zou gaan lonen. "Werken moet lonen." Het idee was om degenen die vroeg opstaan te belonen. Maar in de praktijk bevriest de regering onze lonen en valt ze onze nacht- en zondagpremies en onze overuren aan. Ministers die 10.000 euro per maand verdienen, hebben geen idee wat het betekent om nog een stuk maand over te hebben aan het einde van je loon. Hoe vallen ze jouw koopkracht aan?

• Door de loonblokkering die met de wet van 1996 werd opgelegd, hebben Belgische bedrijven hun winstmarges kunnen verhogen van 36% tot 41%, waardoor miljarden euro's van de werknemers naar de aandeelhouders vloeiden. De Arizona-regering handhaaft deze wet, die elke echte collectieve loonsverhoging onmogelijk maakt. De keuze is duidelijk: Arizona verdedigt de aandeelhouders, niet de werkende mensen.
• Arizona wil het verbod op nachtwerk afschaffen en het normaliseren. Concreet zou nachtwerk in de distributie- en aanverwante sectoren niet langer om 20 uur beginnen, maar om middernacht, wat zou betekenen dat nachtpremies tussen 20 uur en middernacht verloren gaan.
• Hoewel werken op zondag in theorie verboden blijft, heeft Arizona een achterpoortje gecreëerd door de verplichte wekelijkse sluitingsdag af te schaffen. Grote ketens zoals Carrefour en Colruyt maken hier al gebruik van om opening op zondag af te dwingen en de zondagpremies, die kunnen oplopen tot 160 euro per maand, in vraag te stellen.
• Arizona wil een systeem invoeren van 360 zogenaamde 'vrijwillige' overuren per werknemer per jaar, waarvan 240 uur niet wordt gecompenseerd door vrije tijd of extra loon. Deze uren zouden bovendien niet meetellen om pensioen- of werkloosheidsrechten op te bouwen. In de praktijk komt dit neer op het opleggen van een 45-urige werkweek zonder financiële compensatie.

6. Samen kunnen we de regering laten terugkrabbelen

Heb jij nog andere redenen om op 27 april te mobiliseren tegen de Arizona-regering? Iedereen is welkom – aarzel niet om mee te doen!

De kracht van de langdurige sociale mobilisatie heeft de Arizona-regering in het defensief gedrongen. Er heerst nu twijfel binnen de regering over de geplande pensioenhervorming, die overigens al grotendeels is uitgesteld tot oktober. De regering kan ook niet rechtvaardigen dat er geen geld zou zijn voor onze pensioenen, terwijl ze met een vingerknip miljarden voor de oorlog tevoorschijn tovert. De regering staat onder druk, dus nu is het moment om door te drukken, allereerst door op 27 april massaal naar Brussel te komen. Onze toekomst staat op het spel.

Jij kan het verschil maken: nodig een collega, vriend of familielid uit om op 27 april samen met ons op straat te komen.