5 redenen om de staking van 31 maart tegen de afbraakregering te steunen

1. Om de diefstal van onze pensioenen te stoppen

Terwijl ministers zelf een dik pensioen opstrijken, willen ze ons langer doen werken voor minder pensioen. Ze willen ons straffen met een zware pensioenmalus als we niet aan genoeg effectieve werkjaren raken. Met die malus kun je 5% pensioen verliezen per jaar dat je vóór je 67ste met pensioen gaat. Stop je op je 62ste? Dan kun je 25% van je pensioen verliezen! Wie de staking van 31 maart steunt, zegt “stop de pensioendiefstal van onze pensioenen” en eist dat de pensioenmalus wordt ingetrokken.

2. Om een einde te maken aan de loonblokkering en onze premies te behouden

Het verbod op loonsverhogingen wordt verlengd tot 2027. Ondertussen keren Belgische bedrijven dit jaar naar verwachting 6 miljard euro aan dividenden uit aan hun aandeelhouders. Maar voor de werknemers? 0 euro. Dat is totaal onrechtvaardig.

Tegelijkertijd schaft de Arizona-regering de bescherming van onze werktijden af: geen dag of nacht meer, geen zondag of weekdagen meer. Het gevolg? Minder premies, meer verplichte flexibiliteit. Ons werk verdient respect en een waardig loon.

3. Om de logica van ‘steeds meer voor de superrijken en steeds minder voor ons’ om te keren

De werkende klasse betaalt de rekening. Financieel, omdat de regering bespaart op onze sociale zekerheid. Fysiek, omdat wij moeten werken tot 67 jaar. Familiaal, omdat de regering de tijd met onze gezinnen overhoop gooit door de afschaffing van het verbod op nachtarbeid en van de verplichte wekelijkse sluitingsdag.

Premier De Wever zegt dat we de broeksriem moeten aanhalen. Maar wie ontsnapt er altijd als er inspanningen moeten worden geleverd? De superrijken. Zij betalen nog steeds geen vermogensbelasting en kunnen vlotjes ontsnappen aan de meerwaardebelasting die Arizona wil invoeren. Laten we het geld durven te halen waar het zit.

4. Om de wapenwedloop af te wijzen, die ten koste gaat van onze zorg en pensioenen

De regering kiest ervoor om Donald Trump te volgen in zijn militaire agressie. De Europese Commissie heeft een plan gelanceerd, "ReArm Europe", ter waarde van 800 miljard euro. 800 miljard! Maar je kunt niet zomaar geld toveren, natuurlijk. Wat aan de ene kant wordt uitgegeven, moet aan de andere kant worden weggehaald.

Theo Francken en Georges-Louis Bouchez zeggen het zonder schaamte: er moeten “budgetten worden herverdeeld”. Met andere woorden, ze gaan miljarden besparen op onze gezondheidszorg en onze pensioenen om de militaire uitgaven enorm te verhogen. We moeten neen zeggen tegen deze sociale afbraak die dient om militaire escalatie te financieren.

5. We kunnen de regering doen plooien

De Arizona-regering staat onder druk. De protesten in december en januari, de 100.000 betogers op 13 februari... alles heeft impact op Arizona. Zoveel verzet hadden ze niet verwacht.

Door onze druk hebbenz e al heel wat plannen weer moeten opbergen, zoals de aanval op de loonindexering, de invoering van de carensdagen en de afschaffing van de ziektedagen zonder attest. Ze beginnen zelfs terug te krabbelen over het opnemen van ziekteperiodes in de pensioenmalus.

Je voelt dat ze verdeeld zijn en dat ze twijfelen. We kunnen ze doen plooien. Net zoals de sociale beweging dat in 2018 deed met het ‘puntenpensioen’. De regering wilde het pensioenbedrag laten variëren op basis van factoren waar werknemers geen controle over hebben, zoals de begroting of de levensverwachting. Dankzij de druk van de sociale beweging werd dat plan afgevoerd.

Hoe meer mensen de staking steunen, hoe meer druk we kunnen zetten om hun plannen voor sociale afbraak te blokkeren.