We brengen de PVDA dichter bij jou en jou dichter bij de PVDA.!

Download onze app

28 januari: in alle talen betogen voor de sociale zekerheid en de 1.500 euro netto

Het ABVV roept op voor een grote nationale betoging voor de sociale zekerheid op 28 januari. De PVDA steunt deze oproep ten volle. Het zal een sterk moment zijn om in alle landstalen de eis voor een minimumpensioen van 1.500 euro netto te verdedigen.

woensdag 15 januari 2020

28 januari: in alle talen betogen voor de sociale zekerheid en de 1.500 euro netto

De mobilisatie voor de eerste burgerwet, voor een minimumpensioen van 1.500 euro netto na een loopbaan van 40 jaar, begint resultaten te boeken. De meeste partijen nemen deze eis over. Zelfs Bart De Wever erkent dat er “iets moet gedaan worden voor de kleine pensioenen”.

Dat toont aan dat we kunnen winnen. Een grote meerderheid van de bevolking staat achter dit voorstel van de PVDA en de vakbonden. Dat bewijst het succes van het burgerinitiatief dat door de PVDA werd gelanceerd en dat op korte tijd de vooropgestelde 100.000 handtekeningen bij mekaar kreeg. Ondertussen staat de teller al bijna op 150.000. Het getuigt ook van de wil van vele burgers om bij het politieke schouwspel niet in een rol van toeschouwer te worden geduwd.

Wij willen het origineel, geen flauwe kopie

Voor de PVDA haar grote pensioencampagne lanceerde en de vakbonden er achter stonden, sprak geen enkele traditionele partij hier over. Ze hadden het te druk met discussiëren over hoe ze ons solidair pensioensysteem, de sociale zekerheid, elk op zijn manier een stukje verder konden afbreken.

Voor de N-VA en het Vlaams Belang gaat het erom de sociale zekerheid te splitsen. Alsof het vergrijzende Vlaanderen zijn pensioenen gemakkelijker zou kunnen financieren zonder de Brusselse en Waalse jeugd. Het plan van de nationalisten is “verdelen om de pensioenen en de sociale zekerheid beter af te breken”.

De liberalen van hun kant zijn vooral voor privatisering van het pensioensysteem om het nog ongelijker te maken.

Voor traditioneel links komt daar onder invloed van de PVDA en de vakbonden verandering in. Het neemt het voorstel, min of meer verwaterd, over. Sp.a verdedigde tot vorig jaar een minimumpensioen van 1.500 euro bruto. Vandaag wordt dat 1.500 euro netto, maar na een loopbaan van 42 jaar. Voor een groot aantal vrouwen betekent dat nog altijd geen 1.500 euro netto (want veel vrouwen geraken niet aan een loopbaan van 42 jaar).

28 januari zal de gelegenheid zijn om de grenzen verder te verleggen. Wij willen geen mooie beloftes, wij willen geen flauwe kopie van het burgerinitiatief voor een minimumpensioen van 1.500 euro netto. Neen. Wij willen het origineel: een pensioen van minimum 1.500 euro netto, niet bruto. Nu, en niet over vijf jaar, wanneer door de stijging van de levensduurte 1.500 euro even veel waard zal zijn als wat nu 1.350 euro is. Na een loopbaan van 40 jaar, geen 45 jaar (of meer). En binnen de sociale zekerheid, niet in de privésystemen die met onze pensioenen speculeren.

Tegen de hold-up van de splitsing: “Wij zijn één!”

28 januari zal de gelegenheid zijn om neen te zeggen tegen de splitsing, om eraan te herinneren dat wij één zijn. Eén om het minimumpensioen van 1.500 euro netto te verdedigen. Eén om meer sociale zekerheid te eisen. Eén tegen de verspilling die de splitsing van het land met zich mee zal brengen, voor één milieuminister en één mobiliteitsminister, om eindelijk vrij te ademen en uit de files te geraken. Eén om de eenheid van België te verdedigen.

Niemand heeft bij de laatste kiescampagne de splitsing van de sociale zekerheid in zijn programma gezet. Dat is niet waar de burgers van dit land voor gekozen hebben. Ze hebben zeker ook niet voor de splitsing van het land gestemd. Het is nochtans in dat avontuur dat sommige partijen ons willen meesleuren. Een echte hold-up op de verkiezingen, waartegen we moeten strijden.

De stem van de straat doen horen in de Wetstraat

De politieke crisis blijft aanslepen. Enkele mannen (en zeer weinig vrouwen) discussiëren boven onze hoofden, zonder ons en merendeels tegen ons. Zij willen dat we toeschouwers blijven bij hun discussies, hun geschillen of hun projecten. Alsof we naar een televisieserie kijken.

28 januari zal de gelegenheid zijn om eraan te herinneren dat de echte spelers in dit land de mensen zijn, de werknemers en werkneemsters. Die mannen en vrouwen doen het land draaien. Die mannen en vrouwen hebben eisen. Het België van de straat heeft een stem en zal die uit vele monden laten horen.