Hij is de enige partijvoorzitter die aan een gemiddeld werknemersloon leeft. Want, zo zegt hij zelf: “Als je niet leeft zoals je denkt, ga je denken zoals je leeft.”
Er is in Vlaanderen plaats voor een linkse, rebelse stem.
Raoul voelt het net als iedereen wanneer de prijzen stijgen.
“Ik snap heel goed dat mensen geen vertrouwen meer hebben in de politiek. Volksvertegenwoordigers zouden het volk moeten vertegenwoordigen. In plaats daarvan stemmen politiekers wet na wet die het leven duurder maken.”
Raoul wil laten zien dat het anders kan.
Luisteren naar de mensen, die verhalen in het parlement brengen, en dan de reactie terug naar de straat brengen. Zo kunnen we samen strijden voor een andere samenleving.
Ik ben evengoed een Vlaming als een Waal
Raoul, dat is iedereens kameraad. Antwerpse havenarbeiders, Luikse leerkrachten, Aalsterse huishoudhulpen, metaalarbeiders uit Charleroi, Brusselse verpleegkundigen ….
Hij springt ongemerkt van Frans naar Nederlands. Wat hoor jij liever: zijn sappig Limburgs of zijn herkenbaar Luiks?
Een Limburgse syndicaliste en een West-Vlaamse staalarbeider besloten om met kleine “Roel” naar Luik te verhuizen.
Toen hun zoon als scholier stakingen leidde op school, gaven ze hem thuis geen extra straf.
Ondertussen is die kleine Raoul zelf vader van 2 zoontjes. In zijn vrije tijd is hij graag bij zijn familie en vrienden, observeert hij vogels in de natuur of gaat hij eens joggen.
Of om eens zot te doen alle drie tegelijk ;)