Peter was van 2008 tot 2021 voorzitter van de PVDA. Onder zijn voorzitterschap groeide de PVDA uit tot een partij met 400 afdelingen en 24.000 leden. Sinds begin 2022 legt Peter zich als algemeen secretaris toe op de langetermijnstrategie van de partij.
Peter is auteur van een flink stapeltje boeken – Op mensenmaat, Hoe durven ze?, Graailand, Ze zijn ons vergeten en Muiterij – die in meerdere talen vertaald werden.
Hij houdt van Napolitaans eten, van jazz en van voetbal. En van de zee, en van havens. Dat zie je ook in Muiterij, zijn succesvolle jongste boek. De wereldzeeën en de grote havens zijn er sterk in aanwezig. Via zeeën en havens worden mensen van over de hele wereld immers met elkaar verbonden.
De persoon die Peter het meest inspireert is Thomas Sankara (1949-1987), een marxistische revolutionair, die in 1983 president van Burkina Faso werd. Vier jaar later werd hij vermoord. Sankara wordt ook wel de Che Guevara van Afrika genoemd.
Muziek maken is iets magisch. Het is verdwalen, weg zijn van de wereld. Ik zou het voor niets willen missen.
Op woensdagavond verdwijnt Peter een paar uur van de wereld. Dan is het tijd om muziek te maken. Samen met een paar jeugdvrienden vormt Peter de band Sugar Kane. “Wij kennen elkaar van de voetbal bij KFC Antonia, van op school, of van op café, in de legendarische Take Five in Westmalle.”
De repetities in Halle-Zoersel zijn voor Peter heilig. “Er bestaat niets beter dan dat. Muziek maken is iets magisch. Het is verdwalen, weg zijn van de wereld. Ik zou het voor niets willen missen.”