Arizona ontmaskerd | De plannen van de regering voor asiel en migratie: ontmenselijking en de afbraak van fundamentele rechten
Arizona zal naar eigen zeggen “het strengste asiel-en migratiebeleid uit de Belgische geschiedenis” voeren. Maar “streng” is niet het juiste woord. Wat Arizona plant, is een systematische aanval op de fundamentele mensenrechten van migranten. Eerder dan integratie en werkgelegenheid te bevorderen, zullen deze voorstellen enkel het individuele lijden en armoede vergroten.
Geen woord over de oorzaken van migratie
Asiel en migratie neemt een volledig hoofdstuk van het regeerakkoord in. En toch worden de oorzaken waarom mensen migreren compleet genegeerd. Niemand verlaat zijn land zomaar.
Arizona wil “de instroom beperken” en besparen op asiel en migratie. Maar de oorzaken van migratie aanpakken, zoals armoede en oorlog, doet Arizona niet. Integendeel, de regering geeft meer geld aan wapens en bespaart op ontwikkelingssamenwerking.
De verschillende regeringen in België staan wapenexporten naar Israël toe en blijven de Israëlische regering steunen. Nochtans maakt die zich schuldig aan genocide en oorlogsmisdaden in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever. Niet voor niets behoren Palestijnen tot de top 3 van de nationaliteiten die in België asiel aanvragen. Waar bommen vallen, gaan mensen op de vlucht.
Arizona kiest ervoor de banden met de Verenigde Staten te versterken en stelt de VS voor als een factor van vrede. Nochtans zijn het net de VS die in alle uithoeken van de wereld interventies starten. De oorlogen die de afgelopen jaren direct of indirect vanuit de VS gevoerd zijn, hebben voor miljoenen vluchtelingen gezorgd. We moeten stoppen met het slaafs volgen van dit imperialistische beleid.
Wie het over migratie heeft, kan niet zwijgen over de oorzaken ervan. Een migratiebeleid dat de mensenrechten respecteert, begint bij een buitenlands beleid dat gericht is op vrede.
Een samenleving van A- en B-burgers
Uit het Arizona-regeerakkoord:
“(...) toekomstige nieuwkomers moeten voortaan 5 jaar wachten voordat ze recht hebben op sociale bijstand” (regeerakkoord Arizona)
Arizona wil voor zoveel mogelijk nieuwkomers een wachttijd invoeren waarin ze geen recht hebben op sociale bijstand. Vandaag vallen veel nieuwkomers echter onder een vluchtelingenstatuut. Internationale verdragen zoals de Conventie van Genève staan, net als Europese regelgeving, niet toe dat erkende vluchtelingen gediscrimineerd worden op vlak van sociale bijstand.
Om die rechtsprincipes te omzeilen, wil de nieuwe regering zoveel mogelijk nieuwkomers een ander beschermingsstatuut geven, dat van “subsidiaire bescherming”. De regels die erover moeten waken dat erkende vluchtelingen dezelfde rechten krijgen als Belgische burgers, bestaan niet in dezelfde mate voor subsidiair beschermden. Daar komt nog eens bij dat dit statuut, in tegenstelling tot dat van erkend vluchteling, tijdelijk is.
Maar daar blijft het niet bij. Zo wil de regering ook 662 miljoen euro besparen door het de integratiepremie lager te maken dan een uitkering. Op die manier ontstaat er een splitsing van onze sociale zekerheid in twee categorieën, een eerste stap naar een samenleving van A- en B-burgers.
Het regeerakkoord doet alsof deze maatregelen voor een versterkte integratie zorgen. Het tegendeel is waar. De Arizona-partijen halen de mosterd in Denemarken, waar het recht op sociale bijstand voor nieuwkomers ook voorwaardelijk werd gemaakt. Het gevolg op lange termijn was niet meer tewerkstelling maar meer armoede bij vluchtelingen.
Bovendien scheppen de maatregelen een precedent. Als de regering vandaag de sociale rechten kan intrekken van één sociaal zwakkere groep, waarom morgen dan niet die van andere groepen? Een samenleving met A- en B- burgers verzwakt de werkende klasse. Dat is ontoelaatbaar.
Pushbacks en illegale detentie: volledige steun aan het Europese migratiepact
Uit het Arizona-regeerakkoord:
“De regering geeft prioriteit aan de implementatie van het Europees Migratiepact.”
Het regeerakkoord is duidelijk. De regering wil de instroom van asielaanvragers verminderen binnen het kader van het Europese migratiepact. Maar dat zal niet gebeuren door de oorzaken van migratie aan te pakken, wel door grootschalige mensenrechtenschendingen in de vorm van detenties, ook van minderjarigen, en illegale pushbacks. Daarbij duwen landen migranten, vaak gewelddadig, tot over de Europese buitengrenzen zonder hun recht op asiel na te gaan. Een rapport van 11.11.11 toonde aan dat pushbacks niet alleen deel zijn van het Europese migratiebeleid, maar dat ze nog versterkt zullen worden door het migratiepact. Het doel is om het onmogelijk te maken voor mensen om de Belgische grenzen te bereiken, pushbacks met dodelijke gevolgen horen daar bij.
Daarnaast vormen zogeheten “terugkeerhubs” het sluitstuk van dat Europese migratiepact. Dat zijn centra waarin migranten zonder wettig verblijf zouden worden ondergebracht en die zich buiten de buitengrenzen van de EU bevinden. Organisaties die opkomen voor de rechten van migranten, zoals Vluchtelingenwerk Vlaanderen, trekken aan de alarmbel. In de praktijk gaat het om enorme detentiecentra waar mensenrechtenschendingen legio zijn. Daarnaast is er ook geen reden om te geloven dat er geen families en minderjarigen gedetineerd zouden worden.
Opvangplaatsen schrappen en meer mensen op straat zetten
Uit het Arizona-regeerakkoord:
“Ons opvangnetwerk staat al jaren onder druk. (…) Daarom stellen we alles in het werk om de asielinstroom fors en structureel te verminderen en bouwen we, in een later stadium, eens deze maatregelen hun effect hebben gehad, het asielopvangnetwerk gradueel en gevoelig af. (…) Bij dit afbouwen verdwijnt prioritair de hotelopvang en daarna de opvang van asielzoekers in individuele huizen en appartementen via de OCMW’s (LOI’s).”
Naast het vergroten van het aandeel tijdelijke statuten zal Arizona ook het opvangbeleid aanpassen.
Het opvangprobleem is vandaag in België structureel. Vluchtelingenstromen gaan in golven. In België voeren we een ad-hoc beleid: op momenten van hoge nood worden er in allerijl plaatsen gezocht. Daarna worden die dan stelselmatig afgebouwd. Het resultaat is dat we met een zwaar opvangtekort zitten. Vandaag slapen in België 3000 erkende vluchtelingen op straat. Ondanks duizenden veroordelingen voor mensenrechtenschendingen, wil Arizona het aantal plaatsen verder terugdringen. Zo wil de regering de lokale opvanginitiatieven (LOI's), waar vandaag ongeveer 4000 plaatsen zijn, schrappen. De opvangplaatsen worden dus schaarser en er zal enkel nog opvang zijn in “sobere” collectieve centra. Daar leven tot honderden mensen samen, soms in grote slaapzalen. Zeker voor families, die vaak maanden tot jaren in zo’n centrum zitten terwijl hun aanvraag behandeld wordt, is dat onmenselijk. De opvangproblematiek zal dus alleen groter worden. Vandaag is het compleet onverantwoord om de opvangcapaciteit af te bouwen.
Daarnaast is het essentieel om een humane opvang te voorzien voor wie daar recht op heeft. In dat kader is het compleet absurd om de LOI’s uit te faseren. Het is bewezen dat de LOI’s beter scoren op vlak van welzijn (Fedasil) en zelfs minder geld kosten aan de overheid (Rekenhof). Arizona wil ze om puur ideologische redenen uitfaseren. Nochtans zijn de LOI’s een springplank naar integratie, want zo komen vluchtelingen terecht in een wijk waar ze buren leren kennen, werk kunnen vinden en waar de kinderen naar school kunnen gaan. In collectieve centra leeft men afgezonderd van de buitenwereld. Door net die plaatsen te schrappen, wil de regering asiel ook “minder aantrekkelijk” maken. Op die manier combineert arizona een onmenselijk pushback-beleid met een onmenselijke ontradingscampagne.
Meer mensen in gesloten centra: onmenselijk en ontzettend duur
Uit het Arizona-regeerakkoord:
“Wij beogen de opvangcapaciteit van de gesloten centra minstens te verdubbelen.”
Arizona zal een angstbeleid voeren voor migranten zonder wettig verblijf. De capaciteit van gesloten centra wordt verdubbeld en de maximale detentietermijn in die centra van 5 maanden wordt verhoogd. In de praktijk wordt die termijn reeds vaak overschreden, tot 18 maanden. Daarnaast wil de regering dat de politie woningen waar mogelijk mensen in onwettig verblijf zouden zijn kan betreden, om die mensen dan over te brengen naar een gesloten centrum. Dat beleid komt neer op pure intimidatie, ook van mensen die solidair zijn en vluchtelingen bij hen ontvangen.
We weten nochtans dat dit inefficiënt is. Ten eerste kosten gesloten centra veel meer dan opvangcentra, op dit moment ruim 70 miljoen euro per jaar. Daarnaast wordt meer dan 1 op de 3 mensen in een gesloten centrum weer vrijgelaten omdat terugkeer onmogelijk is. En tenslotte weten we dat er ruim 100.000 mensen zonder papieren in België leven. Dat zijn mensen die werken en vaak essentiële jobs uitvoeren om onze maatschappij draaiende te houden, zoals huishoudhulpen, arbeiders in de bouw, enz. Zelfs al zou de regering hen allemaal het land uit willen zetten, zou ze dat onmogelijk kunnen. In plaats van voor een duurzame oplossing te kiezen, zoals objectieve permanente criteria op basis waarvan mensen hun situatie kunnen regulariseren, kiest Arizona voor een angstbeleid.
Gezinshereniging beperken
Uit het Arizona-regeerakkoord:
“De inkomensgrens wordt verhoogd naar 110% van het GMMI, en telkens met 10% bijgesteld per persoon extra die zich wenst te herenigen met het gezinslid in België.”(regeerakkoord Arizona)
Het recht op een gezinsleven is een fundamenteel recht. Samen zijn met je dierbaren is vaak een voorwaarde om echt een stabiel leven op te kunnen bouwen en te integreren. De voorwaarden voor gezinshereniging zijn vandaag al heel strikt En de aanpassingen van Arizona zullen het voor de meeste mensen gewoon onmogelijk maken. Het maandelijkse netto-inkomen waarover je moet beschikken stijgt naar 110% van het minimumloon (GMMI) plus nog eens 10% per persoon die overkomt. Iemand die een partner en twee kinderen wil laten overkomen, moet dus 2691,62 euro verdienen, ruim driehonderd euro meer dan het mediaanloon van een Belgische arbeider. Meer dan de helft van de arbeiders in België zou dus niet eens het nodige bedrag kunnen voorleggen om hun gezin met 2 kinderen terug samen te brengen. Dat is nog een stap in het creëren van A- en B-burgers.
Tegenspraak wordt niet geduld
Uit het Arizona-regeerakkoord:
"Het beschermingsbeleid komt onder politieke verantwoordelijkheid van de bevoegde minister.”
Arizona is de eerste Belgische regering met een minister voor Migratie, en een FOD Migratie onder diens bevoegdheid. In die FOD worden de Dienst Vreemdelingenzaken, Fedasil, het Vluchtelingencommissariaat (CGVS) en de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (RVV) samengebracht. Tot nu toe traden het CGVS en de RVV onafhankelijk op, voortaan zal de minister de krijtlijnen voor hun beslissingen kunnen uittekenen.
Het CGVS onderzoekt wie recht heeft op welke vorm van internationale bescherming en wie niet. Daarom moet het onafhankelijk blijven.
Maar ook de RVV komt onder bevoegdheid van de minister, en “er wordt onderzocht” of de RVV bevoegd kan worden voor de opvang van asielzoekers. Tot nu zat die bevoegdheid bij de arbeidsrechtbank, die de afgelopen jaren ons land duizenden keren veroordeelde wegens mensenrechtenschendingen. Als de RVV die bevoegdheid overneemt, zal dat een enorme aanval zijn op de onafhankelijkheid van het gerecht. In plaats van de rechterlijke macht te respecteren, plaatst de regering zich er boven.
Conclusie
Verschillende maatregelen die vandaag op tafel liggen, komen uit het 70-puntenplan van het Vlaams Blok: het splitsen van de sociale zekerheid in A- en B-burgers (terwijl de Conventie van Genève gelijke behandeling voor vluchtelingen eist op vlak van sociale bijstand), het invoeren van een burgerschapsproef voor het verwerven van de nationaliteit, het onder voorbehoud toekennen van de nationaliteit, strenge grenscontroles invoeren,… Het waren allemaal ooit redenen om een cordon sanitaire in te voeren tegen extreemrechts. Vandaag staan ze gewoon in het regeerakkoord. Het doel is om de indruk te wekken dat migranten het echte probleem zijn in de samenleving en dat de regering hen durft aanpakken. Het is de aloude tactiek van verdeel-en-heers. Zo dreigt Arizona de verrechtsing een flinke duw in de rug te geven, zowel op het vlak van autoritaire maatregelen als op het vlak van racistische ideeën.
Meer dan ooit is er nood aan eenheid tegen de asociale, antidemocratische en gevaarlijke politiek van De Wever en Bouchez.
